landinum, men ikki upp á spekulatión, hvussu hesin verður snýttur av teimum ráðandi og teimum, sum svimja í nánd av maktini. Í so máta er »Í morgin er aftur ein dagur« púrasta illusiónsleys. Idealistarnir
tær tómu stovurnar, har eiturfon hongur undir bjálkunum, og hon speglar sær í ánni, har smásílini svimja aftur og fram. Tey eru púra óttaleys, tí her er eingin at órógva tey. Fuglurin kemur flúgvandi oman
teir góð mál í lívinum. Ove við at útvega teimum ungu í heimbygini ein svimjihyl, so tey lærdu at svimja, Karl Anton at útvega teimum ungu betri og hóskandi umstøður at venja tónleik og framføra konsertir
flýtur væl av reka í hylinum, sum vit skjótt síggja er so grunnur, at kóparnir sleppa ikki undir. Teir svimja aftur og fram inni við bergveggin. Í báðum endum og her, vit standa, er hella, teir kunnu sleppa
inum og føroyska løgmanninum, sum í síni dreymaverð kappaði á stokkinum, tá ið makrelurin fór at svimja inn í føroyskan sjógv. Soleiðis er tað politiska lívið, og tað er ikki altíð so lætt at skilja. Vit
stórsligna moralska søk, brúkti hesin umhvørvisverndarinnar mishugaligi hávur fleiri áratíggju uppá at svimja í ring. Satt at siga, so kom hann ikki úr stað, við tað at onkuntíð fór hann frameftir, onkuntíð
er tað av tilvild, at fólk kunnu gerast vinir, og tað var tað eisini hjá okkum. Sverri plagdi at svimja saman við Olafi, sum arbeiddi á fiskimannafelagnum í 35 ár. Teir blivu ógvuliga væl, og Sverri
nýggjar leiðir og møguleikar verða troyttir. Vit eru ikki við har. Sjálvt okkara frálíku svimjarar mugu svimja undir hentleikaflaggi. Sitandi samgonga hevur snarað kumpassið til høgru, sum løgmaður hevur tikið
tygum eru ússaligur í morgun, sigur Niels við mannin. - Ja, svarar tann gamli. Eg skuldi fara at svimja í morgun, men so fór alt at sigla fyri mær. - Góðan morgun, tit! Her er ein maður til tykkara! -
avgjørt fyri tey, hvat tey skulu gera. Tað er upp til tey sjálvi, um tey velja at ganga ein túr, svimja ella møguliga fara í ítrivsrúmið. Tey skulu bara vera í gongd allan dagin. Hvíld kunnu tey fáa sær
