Í Degi og Viku í gjár bar John Johannesen hesi tíðindi: ”Stórhøllin skal vera í Hoyvík. Tað hava Sjúrður Skaale og Edmund Joensen gjørt av í fíggjarlógarsamráðingum við donsku stjórnina”. John Johannesen

Í Degi og Viku varð sagt, at kanningin vísti, at annarhvør føroyingur vildi av við blokkstuðulin, meðan færri enn tíggj-undi-hvør vildi hava blokkstuðulin at hækka aftur. Hetta kundi sambært Degi og Viku [...] ingin vísti, at fjøldin av føroyingum vildu gjalda sjálvi, fyri at ráða í egnum landi. Og aftur í Degi og Viku hóskvøldið 13. november segði Høgni Hoydal, at tað sum fólk eru bangin fyri áðrenn tað hendir [...] at mangla í Føroyum). Sostatt hevði eg (um eg luttók í kanningini) verið ein av teimum, sum sambært Degi og Viku, Karsteni Hansen og Høgna Hoydal taka undir við, at samgongan hevur minkað blokkstuðulin.

n dagin eftir, og hann »noteraði kritikkin«. Kortini tók hann afturíaftur »álopið« í Sosialinum í Degi og Viku týskvøldið og vísti á skíggjanum aftur forsíðuna við »ólopinum á Hermann Oskarsson«. Innihaldið

so tori eg ikki at hugsa um, hvat hevði kunna hent, segði Herleif Hammer, stjóri á Tjóðsavninum í Degi og Viku í gjár. Ein stórur partur av okkara fornminum liggur goymdur í húsinum, sum er bygt fast í

Hinar sendistovurnar liggja ávikavist í Brüssel, London og Keypmannahavn. Eins og Poul Mohr vísti á í Degi & Viku týskvøldið, sigur Poul Michelsen, at Ísland er einasta tjóð í heiminum, sum viðurkennir Føroyar

Vágatunnilin og Norðoyatunnilin, hevur goldið sína skuld, eiga tunnlarnir at latast landinum. Frá tí degi skal eisini vera ókeypis at koyra gjøgnum teir. Tað vil siga, at inntøkur frá bummpengum úr einum

verður endurgivin frásøgn hjá gjáarmanni, sum var á útróðri sama dag. Hann greiddi soleiðis frá hesum degi: “Teir høvdu sett úti í Mið­havinum, tá hann knappliga brast á av landnyrðingi við ringum sjógvi.

fáa javnbjóðis rætt og møguleika at luttaka. Tað er sjálvdan skilagott, at kollvelta eina skipan frá degi til dags, men vit eiga so líðandi at fara undir at bjóða fiskirættindi út í frí­ari kapping. Tá hava

fáa javnbjóðis rætt og møguleika at luttaka. Tað er sjálvdan skilagott, at kollvelta eina skipan frá degi til dags, men vit eiga so líðandi at fara undir at bjóða fiskirættindi út í fríðari kapping. Tá hava

stjórn vóru sann­førd um, at hesar 500 mill­i­ón­ir­nar ikki bara kundu hvørva úr rokn­skap­i­num frá degi til dags, og tí var spurn­ingurin, hvussu upp­hæd­d­in skuldi handfarast í rok­nskapinum og í fyrstu