nøkur av okkum. Skiparin spurdi John á Bakk­anum, sum var av bestu svimjarum, um hann helt seg til at svimja í land við einum enda. Tað meinti John, hann kundi, men hann helt onga nyttu vera í tí, soleiðis [...] eina tjúkkari. John hevði bundið tann klæna endan um herðarnar, um hann skuldi verðið noyddur at svimja í land við endanum. Á veg inn gjøgnum brotini var John uttanborða og svam samstundis, sum hann styðjaði [...] báðar, ið høvdu staðið í vantinum. (Hvørjir teir vóru, er ikki greitt). Tá gjørdi John tað bragd at svimja út gjøgnum brotini eftir honum og bjargaði honum inn á land. Tað sama gjørdi hann við hinar báðar

í bagborð og í stýriborð, og eg sigi við síðumannin: (á enskum) »á teir leskiligu búffar, ið har svimja«. Fest varð í krút! – hetta var bretskur fuglafrøðingur, sum var við »hvalabátinum« at kanna fuglalívið

ferðir. Í ævir fer sangurin at standa sum ein tíðar­leysur boðskapur um broytingar­tíðir. Lær teg at svimja, annars søkkur tú! Hóast Bob Dylan hevði hildið, at ov lítið álvarsemi var í rokktónleiki, ávirkaðist

, sum aftur í summar ætlar sær uttanlanda at ferð­ast, hesaferð til Gran Canar­ia. Hon elskar at svimja á sjónum, saman við hinum djørvu kvinnunum í Vest­manna, og so er hon tríggjar dagar um vikuna á

til toskastovnin verður havd í huga. Kortini eiga vit at hava í huga, at hesin yngul fyrst skal svimja inn undir land, har hann veksur upp í 1-2 ár, áðrenn hann leitar út í tann vaksna stovnin. Teir vísa

yngsta barnið gjørdist hon sjúk og maktaði so at siga onki. Tað var ikki fyrr enn hon byrjaði at svimja á sjónum, at hon fekk tað betur, og aftur var før fyri at taka sær av húsi og heimi. - Havið, sum

gerst í so høg og panikkur kemur í, at eg byrji at íðka okkurt, sigur Janus, sum annars plagar at svimja av og á. Hann heldur, at hann í løtuni hevur tað gott í allar mátar: -Eg plagi at siga, at eg eri

og lyklar. Men tá høvdu vit ikki stundir at gera tað stóra í íbúðini, tí dóttirin vildi sleppa at svimja í snotuliga Vatnlandinum, sum tað eitur. Og eg sat á Cafeteria og fylgdi við og tók myndir. Hetta

eftir tjaldursungum. Tú elskaði lív pabba, og var so fullur av lívi. Veit at tú plagdi at kava og svimja beint uttan fyri neystið har bládypið er. Minnist vit svumu uppi í gamla svimjihyli, tú kavaði altíð

bringumyndirnar hjá Andriasi, sum eru framsýndar á Heystframsýningini. Nú er tað als ikki tí, at vit svimja í klassiskari standmyndalist í Føroyum, men Andrias tykist kanska í so ungur til ikki at gera sær