fara eina ferð til havnarbýin Livorno, har baðistrond er. Janus hevði svimjibuksur við og fór útí at svimja. Tá ið hann kom upp, spurdi Gemoll, um hann kundi læna hansara buksur, og tað var sjálvandi gaman [...] Eina løtu seinni, nú hoyrist róp. Tað vísti seg, at rumenin var lopin á bláman, men dugdi ikki at svimja. Tann italienski bjargarin, sum var í kritahvítum, nýpressaðum brókum, noyddist so, við ringum tannabiti

summarið, har vit gjørdu ein annan hyl, ið var grynri. Tað fyrsta vit ofta gjørdu um morgunin var at svimja, og so fleiri ferðir um dagin og á kvøldi, tá veður var til tað, sigur Hilmar. - Annars gingu vit [...] nýta óvæntaðar støður, ið taka seg upp. Hann nevnir, at var veðrið gott, so varð onkutíð farið at svimja og nógv hevur verið gjørt við at ganga túrar í náttúruni við skúlabørnunum. Eisini hevur verið siður

mekaniskari viðgerð. Hettar merkir, at laksurin annaðhvørt verður spulaður við sjógvi ella sleppur at svimja í feskvatni. Tískil eru gjørdar stórar íløgur í skip, tøkni og útgerð til mekaniska viðgerð og til

tvær vikur úr kalendaranum, har hann ikki rennur. – Tað ræður bara um at røra seg, tað veri seg at svimja, súkkla, ganga ella renna. Tað snýr seg um at fáa eina betri lívsgóðsku. Vit menniskju eru ikki fødd

Guðmundur um skilnaðin við svimjing­ina og vísir á, at tað tá ikki vóru gularøtur sum at sleppa at svimja uttanfyri landoddarnar. Ikki kíndur Tað, at Guðmundur er eitt kapp­ingar­menniskja, er eyðsæð, og

myndum, (tey sokallaðu piktogrammini) sum vísir hvat, tey skulu gera. Um eitt barn við autismu skal svimja, hevur tað viðhvørt brúk fyri at fáa raðfylgjuna í smáum myndum, t.d. frá tí tað fer upp úr svimjihylinum

avtrat, hon er úr Føroyingahavnini, har ein maður datt av kaikantinum á bláman, hann dugdi ikki at svimja og byrjaði at søkka. Andrias, sum tilvildarliga kom framvið, sá at ikki var tíð at fara eftur báti

og koyrdur heim. Ofta møtast vit familian á Ipanema ella Copacabana strondini at njóta sólsetur og svimja eina løtu í sjónum, áðrenn farið verður heim at fáa okkum ein bita, greiðir Ragnar frá og skoytir

kundi ikki fara í svimjihøllina, tí tað lá eitt katetur út gjøgnum hálsin sum forðaði henni í at svimja, sigur Jórun Høgnesen. Sjálv hevur Sigrið ikki givið sær so nógv far um, hvat tað var hon mátti liva

kunna øll sum vóru á fundinum vátta, um tey annars hava dirvið til tað. Tað kostar sum kunnugt at svimja ímóti streyminum. Lat meg til endans staðfesta, einaferð enn, at ein treytaleys umbering hervið verður