kristnu vildu fegin biðja fyri keisaranum og ríkinum, men at ofra til hansara sum tey vildu ofra til Gud, vildu tey ikki. Og júst tí varð kristindómurin sæddur sum ein vandamikil fíggindi hjá Rómararíkinum [...] eina heilaga grøv og gav har eitt lyfti. Um mamman gjørdist frísk aftur, vildi hon víga sitt lív til Gud og ongantíð fáa sær nakran mann. Mamma bleiv frísk og Lucia varð styrkt í trúnni. Hon byrjaði at býta

at hómi. Gud átti at skapt heimin av nýggjum. Helst hevði hann gjørt nógv øðrvísi enn hina ferðina, til dømis lopið Adam um og mánadagin eisini. Viðhvørt er neyðugt at seta onkran eftir. Og Gud hevði ikki

yvirtikin og doypt og fermd. Gud ræður, hvar vit drekka okkum skít næsta jólaaftan. Ársins kulinariska lágmark, jólaborðhaldið, hevur verið. Tað kemur so ikki frá sendistovu Guds, men úr einum øðrum suvereniteti

ganga á odda hjá landsins lóggevandi og útinnandi valdi og leiða hesi inn í Dómkirkjuna til eitt Guds orð. Tað var gott veður ólavsøkudag, so nógv fólk hevði leitað sær oman á Tinghúsvøllin at uppliva [...] ber ríkan ávøkst, tá vit doyggja frá egnum snildi og egnum vilja. »Dupulta kærleiksboðið um at elska Gud og at elska næstan, hevur ikki altið bestu sømdirnar, táið avgerðirnar skulu takast,« segði dómprósturin

tað kann ikki hava verið nemt hjá einari ungari gentu, men Jutta var eisini ein trúfastur tænari í Guds forsamling. Eg siti mangan og tankarnir reika, tá eg onkuntíð hoyri røddina á mínum góða vini Finni [...] sum eftir sita Mirjam, Sofus, Rutt, Myrna og Lydia, ommu- og abbabørn, langommu- og langabbabørn, má Gud signa tykkum. Gerhard Lognberg

tráðu í hond og "spinni". Tolin sum altíð, mest sum í øðrum heimi, við tankum mínum um skapanarverkið, Guds undurfulla mátt og megi, hydroforiskar kreftir, regn og lágættarstorm. Áðrenn langt um longi, tørnaði [...] reypaðu eitt sindur og fingu okkum eina cigar. So aftur at fiska. Cigarin meir enn hálvroykt. Útslóknað. Gud havi lov og takk, nú var áfast afur hjá mær. Hesuferð var tað ein stór bleikja, sum tó í stødd og styrki

stórt Sum onnur lond, Men so væl hevur Gud tað gjørt Við síni hond, At alla tíð tað til sín dregur Hjarta mítt; Tí rúm tað best í Føroyum hevur At sláa frítt. Gud signi mítt føðiland Føroyar. Soleiðis yrkti

Norður Írlands at virka í tænastu Harrans, har tey hava búð í mong ár. Tey hava ferðast nógv við orði Guds á katólsku Írsku oydni. Tey høvdu ein stóran húsbuss, sum tey ferðaðust við og sum tey nýttu sum miðstøð [...] til møtini, at siga øðrum frá og at biðja fyri møtunum og fyri bróðuri okkara, sum um 3 mánaðar, um Gud vil, trakkar út úr tí støvuta 10-áraskeiðinum og inn í 10-áraskeiðið har kempurnar ganga. Øll eru

nye biskop hentes af det færøske præstekollegium blandt de præster, som kompromisløs vil stå fast på Guds Ord Bibelen. Der findes nemlig kræfter på Færøerne godt hjulpet af en vis dansk kunstner, der træder [...] skulle end dansker så være biskop i den nye selvstændige færøske folkekirke? Tillykke med den og må Gud velsigne Færøerne med en rigtig god troende færøske biskop, som kender sit land fra barnsben. Med venlig

ein ikki kann taka undir við? Bergur Debes Joensen krevur, at limir felagsins kunngera alment, hvønn gud, felagið trýr á. Hví Joensen heldur seg hava heimild til at seta slík krøv, er ilt at siga. Tó er støða [...] orsøkum tíanverri ógjørligt at svara spurningi Joensens. Limir felagsins trúgva ikki upp á nakran gud, og kunnu tí ikki geva Joensen nakað, ið hann kann samanbera við sín Kristus. Hvørja lívsáskoðan limir