til toskastovnin verður havd í huga. Kortini eiga vit at hava í huga, at hesin yngul fyrst skal svimja inn undir land, har hann veksur upp í 1-2 ár, áðrenn hann leitar út í tann vaksna stovnin. Teir vísa
yngsta barnið gjørdist hon sjúk og maktaði so at siga onki. Tað var ikki fyrr enn hon byrjaði at svimja á sjónum, at hon fekk tað betur, og aftur var før fyri at taka sær av húsi og heimi. - Havið, sum
gerst í so høg og panikkur kemur í, at eg byrji at íðka okkurt, sigur Janus, sum annars plagar at svimja av og á. Hann heldur, at hann í løtuni hevur tað gott í allar mátar: -Eg plagi at siga, at eg eri
og lyklar. Men tá høvdu vit ikki stundir at gera tað stóra í íbúðini, tí dóttirin vildi sleppa at svimja í snotuliga Vatnlandinum, sum tað eitur. Og eg sat á Cafeteria og fylgdi við og tók myndir. Hetta
eftir tjaldursungum. Tú elskaði lív pabba, og var so fullur av lívi. Veit at tú plagdi at kava og svimja beint uttan fyri neystið har bládypið er. Minnist vit svumu uppi í gamla svimjihyli, tú kavaði altíð
bringumyndirnar hjá Andriasi, sum eru framsýndar á Heystframsýningini. Nú er tað als ikki tí, at vit svimja í klassiskari standmyndalist í Føroyum, men Andrias tykist kanska í so ungur til ikki at gera sær
hann lært froskmannakynstrið, og ein av upptøkuroyndunum til froskmannaprógvið var, at tú skuldi svimja í berum svimjibuksum í 15 minuttir í sjónum. Hetta kom væl í hesi hendingini. Heri var farin út at
vita frá ferðaleiðaranum, at Marmarahavið her beint fyri uttan, er so dálkað, at rátt verður frá at svimja í tí. Men ikki bilar kortini. Vit fáa eisini fisk á fínari matstovu í býnum, og tá bilar ikki at
fáaskilákloakkirnar - Áir og sjógvur skulu vera rein - Spælipláss hjá børnum - Møguligt at svimja/dippa í sjónum allastaðnis
fara eina ferð til havnarbýin Livorno, har baðistrond er. Janus hevði svimjibuksur við og fór útí at svimja. Tá ið hann kom upp, spurdi Gemoll, um hann kundi læna hansara buksur, og tað var sjálvandi gaman [...] Eina løtu seinni, nú hoyrist róp. Tað vísti seg, at rumenin var lopin á bláman, men dugdi ikki at svimja. Tann italienski bjargarin, sum var í kritahvítum, nýpressaðum brókum, noyddist so, við ringum tannabiti