ein merkisverdur maður, eg kenni hann ikki enn, men eg veit, at hann hevur sveimað sum ein skapandi ond yvir Singapore síðan einaferð í fimmtiárunum og hann hevur verið oddamaðurin aftanfyri tað ovurh
Dalur, Húsavík, Skarvanes og Skálavík langt burturi, men frá hvørjum? Í dag er tað sum um ein ósjónlig ond reikar um heimin av miðsavnan, sosialari broyting ? modernitetur kalla tey tað, men hetta hevur eisini
hon ikki sær, er hetta um at vera henni ovboðið. Eisini hetta lýsir Tove, í stuttsøgusavninum Den onde lykke. Knud Mogensen var síðsti maður Tove. Ikki vird Bókmentaliga umhvørvið í Danmark var broytt
útí á einum víngarði, ið var framúr-skarandi, har okkurt gott vínið varð keypt. Her er ein onnur ond, eitt annað lyndi, ið ikki er týskt um so, men suðurtýskt. Fólk gloyma, at Týskland er so stórt, at
rsøgur og mytur. Titlarnir eru: »Det fortryllede Lys« 1957, »Gamaliels Besættelse« 1960, »Kur mod onde Ånder« 1967, »Don Juan fra Tranhuset« 1970, »Her skal danses« 1980 og »Laterna Magica« 1985. Høvundurin
av flotanum er farin heim. 2. páskadagur 9. apríl Í dag eru – 14 stig. Stilli er inni á landi, ikki ond á luftini. Úti á er væl av vindi. Hann er eystan, og tann ísur, sum var her inni í gjár, er allur
Hendan dagin var Jóannes í Jógvansstovu við sum tiltaksmaður. Eg sigi til alla lukku var tað ein lítil ond lágt. Vit høvdu fullan bát og styðjaðu okkum heim við Skorð. Nú koma vit fram á ein kík. »Harra mín
stórum álvara, so ber til at siga, at bæði barnalívið og vaksnamannalívið koma í vána kor, og ein ond ringrás við negativum sosialum arvi er sett í gongd. Barnið fær rænt bæði nútíð og framtíð, tí barndómurin
óivað ligið fyri teymi, tí varð róð um borð. Áleiðis við Frelsunarherinum Veðrið var gott, og eingin ond rørdist. Ein motorbátur sleipaði “Norðlýsið” suður úr Borðoyanesi. Hetta var neyðugt, tí hetta var
hana. Hann tók í hond hennara, lyfti hana høgt upp og mundi ikki slept henni. Løtu eftir gav hann upp ond. Nú hava tey so bæði fingið frið eftir at hava strevast í næstan eina heila øld, men vit børn eins
