parkeringsplássið frá teimum, sum eru óhjálpin. Tey eru tey seinastu, eg kundi funnið upp á at gjørt meg inn á, leggur hann afturat.

við býráðssessinum, men seinni sigi hann frá mær í eitt tíðarskeið og latið varafólk koma inn fyri meg, segði hon.

seinasta valskeiðið, og gjørt mítt til at fáa hesar hesar gøturnar gjørdar. Um havnarborgarar aftur velja meg í býráðið, er eitt av málunum mínum at byggja út gøtukervið upp aftur meira, tí hetta er fólkaheilsa

ivi er um, at hann er ein góður og vælmeintur maður, ið vil Havnini alt tað besta. Tá heitt varð á meg at stilla upp til býráðsval, takkaði eg fyrst nei. Hví stilla upp, tá alt gongur so væl í kommununi

er nýti eg mína orku uppá at arbeiða fyri teimum málum, sum er brenni fyri. Eg fari ikki at melda meg í nakran annan flokk nú. Vit mugu seta eina nýggja solidariska kós á sosiala økinum. Tað er ríkiligt

stimbra undir mentanina og geva henni góðar karmar – tað er tað, vit eru vitni til! Fyri at endurtaka meg sjálvan, so er tað júst mentanin, sum stendur eftir, tá nógv annað fellur, so her er ongin ivi í mínum

stóðu henni nær. Eg fari og veit, hvar ferðin ber til: Hon ber til Guðs æviga ríki; ja, andanna faðir meg heinta her vil, til landið, har skilnaður ikki er til og sál ei frá sál burtur víkir Friður veri við

hann visti ikki rættiliga, men tað kundi vera. Annars hevði eg sjálvur leita hann upp í Danmark. Helt meg tá merkja, at hann ikki var so bragdligur, sum hann annars plagdi at vera. Hetta gjørdist okkara seinasta

tað gjørdi tað nokk ikki frægari. Eg merkti, hvussu beinið ikki vildi meira, so eg mátti bara lata meg skifta út, greiðir Jákup frá skað­anum, sum ger, at hann enn er nokk so eymur í beininum. – Enn veit

hann byrjaði uppá allar hesar ólógligu flytingarnar frá Formula til EB/Streym. - Hatta havi eg spurt meg sjálvan um fleiri ferðir, tí slíkt eigur man ikki at gera. Men eg sugi ikki at svara spurninginum,