einasta vælvirkandi tillagað starv og vit eru partur av hvørjum einasta starvi, sum hevur sæð dagsins ljós í Føroyum. Vit hava holla vitan um økið, og kunnu grundgeva væl og virðiliga fyri hvørjum einasta
rúm, tøkni og stuðul til at fáa innlit í verð teirra ungu, har fólk við vetrartyngd kunnu savnast um ljós ella handaligt arbeiði, har fólk kunnu lesa (Tilhaldið hevur eitt bókaríkt bókasavn), syngja, spæla
Tað er okkara ábyrgd sum fakfelag, ið veitir so mongum av okkara borgarum eina tænastu, at varpa ljós á heilsurøktarayrkið og arbeiðsumstøðurnar hjá okkara limum. Hetta er eisini orsøkin til, at nevndin
eru gránað hár, saman ynskja nógv góð ár. Trúfesti vit her ásanna, orð Hans Andreasar okkum kanna: "Ljós yvir landið, samanhald kann gera, tað gevur megi byrðarnar at bera, birtið tí brandin fjálga upp at
dugir tú ítøklilga at siga, hvørji stig eiga at verða tikin? - Fyrst og fremst, so er tað nakað, sum ljós má varpast á. Við at gera tað, kunnu vit siga bæði spælarum, leiðarum og áskoðarum, at hetta verður
Líka síðani verandi samgonga sá dagsins ljós, hevur hon havt eittans mál á skránni, og tað er loysing. Búskapurin í óvissu Búskaparligu avleiðingarnar av hesi ætlan landsstýrissins liggja í óvissu. Einasta
hann segði í gjár. Eg skilji væl, at næmingarnir eru harmir um, at Jenis hevur sett Føroyar í ringt ljós. Tá uttanríkisráðharrin tosar sum hann gjørdi, málar hann eina mynd av, at allar Føroyar hava somu
hjarta mítt grætur; tí hvørt kvøld kemur longsul á meg. :,: Skjótt tey ljósini tendra harheimi, - ljós, sum minnini vekja í mær - og til teirra í dreymum eg sveimi, sum mær eru so innarlig kær. :,: Hvíl
hvussu tað kennist, tá deyðin tekur tað besta ein eigur. Tá tú var farin kom ein friður í rúmið; eitt ljós bleiv tendrað við tína lið. Tú hevði øll tíni børn, svigarbørn, ommubørn og beiggja rundan um teg
Tað vóru tungir dagar, tá mamma varð tikin frá okkum, bert 63 ára gomul. Eitt ljós var slóknað, ein eingil var fluttur heim til Harran. Tað er ongin og onki, sum kann erstatta mammu. Mamma var bert 17
