tí uttan hana, høvdu stórar fólkamongdir í eitt nú fjareystri ikki kunna sæð fram til eitt betri lív. - Hvør orsøkin er, er ilt at siga, men alt bendir á, at føroyingar aftra seg við at halda seg framat
skaldsøgan nakað óbúgvin, men málsliga hevur Johan Harstad eitt serligt hegni til at geva sínum søgum lív, hóast tær sýnast nakað tilvildarligar. Tørvar høvundanum eina nýggja vend í søgugongdini, letur hann
unum. - Støðini eru nógv og forkunnug, sjógvurin er klárur, botnurin er skiftandi, og nógv ymiskt lív er at síggja fram við landi. Hann vísir á, at leingi hevur verið tosað um at gera nakað við hendan
hondini, og myndina av lítla dreinginum, og dukkuni á bringuni. Eg fór grátandi avstað, og føldi at lív mítt var broytt. Kærleikin sum hesin lítli drongur hevði til mammu og systir sína, er enn tann dag
stilla og friðarliga hátt hevur hann ment felagsskapin ótrúliga nógv hesi árini. - Hann gongur við lív og sál inn fyri sakini, siga tey. Eitt er so arbeiðið innanveggja í felagnum. Men sambært tey so hevur
inniligan áhuga fyri tí, sum tú fer í holt við. Eg veit væl, at tú gongur upp í tí dagliga yrki við lív og sál. At tú er næminganna maður. Tað er fáum beskorið at kunna útinna sítt gerandis yrki so væl samtíðis
Grikkalandi. Hann heldur, at hetta hevur verið ein sera spennandi avbjóðing, sum kann tilføra býnum nýtt lív. - Her er talan um býarlív og býarbygging, sigur Palli Gregoriussen. Teir tríggir, Palli Gregoriussen
liggur oman fyri bygdina. Ikki fyrrenn í 60-unum og eisini í 70-unum fóru menn aftur at hugsa um at fáa lív aftur í felagið, men tær royndirnar eydnaðust ikki, og onkur roynd er gjørd síðan. Vit kunnu bert staðfesta
ára aldri. Vit standa spyrjandi í sorg og sakni. Tú vart ferðarbúgvin; hvíldi í trúarvissuni um eitt lív eftir hetta foldarlívið, ja, seinastu tíðina longdist tær eftir at sleppa at síggja dýrdina hinumegin
tíverri ikki megnaði at steðga. Tað líktist eini friðarligari avspáking, men brádliga kom av álvara lív í aftur dystin. KÍ hevði álop í høgru síðu, og tá bólturin varð sendir innfyri, megnaði Bárður Johannesen