Jógvan Skorheim, borgarstjóri í Klaksvík, skrivar hesi minningarorð um Jógvan á Høvdanum yngra. Tað vóru tung og skelkandi boð at fáa, at Jógvan á Høvdanum, yngri, var farin. Tað tykist so óveruligt, at
Jacobsen og Armgardt 2 rd.” Tað kann sigast nakað um son teirra Hans Marius. Tingakrossur skrivar minningarorð um hann, tá ið hann doyði í 1944: H. M. Jacobsen fyrrverandi lærari, doyði týsdagin 19. september
Hetta er aðru ferð í 14 dagar, at eg setist at skriva minningarorð. Enn ein av mínum góðu vinum er farin um sýn til eitt gott stað at vera. Eftir at hava stríðst við sjúku og versnandi heilsu seinastu
framsøgufólk floksins í fiskivinnumálum, í síni framsøgurøðu mest av øllum helt minna um eini minningarorð um føroyskan fiskivinnupolitikk. Tí valdið í fiskivinnuni og ræðið á fiskirættindunum longu er
Tað kennist so undarligt at skriva minningarorð um ommu. Hon hevur altíð verið rundan um okkum. Omma var sum ein »mamma« fyri okkum øll. Full av lívsgleði og kærleika og altíð klár at hjálpa. Omma var
Tað er sera tungt at skriva minningarorð um mammu, tí saknurin er stórur, og so eru tað einans tvey ár síðan pápi doyði, tey blivu einans 67 og 68 ára gomul. Mamma var nr. 8 í røðini í einum barnaflokki
Tað kennist svárt at skriva minningarorð um teg, Ann góða. At tú bert skuldi røkka teimum 46 árunum er fyri meg púra óskiljandi, tí hóast eg visti, at tú hevði fingið herviliga krabbameinssjúku, so vardi
Tað er við stórari samkenslu, at eg skal seta meg niður og festa minningarorð á blað um vinin og formannin í Argja Bóltfelag, Tórálv Stenberg, sum bleiv tikin frá okkum eftir stutta sjúkralegu, bert 52
Góða Ann At jólabrævið til tín í ár verður skrivað sum eini minningarorð er púra ófatuligt fyri meg. Hóast tú búsettist uttanlanda, tá ið tú var 16 ára gomul, hevur tú altið vitjað heimaftur við jøvnum
mamma fór heim til Harran, fellur tað okkum ómetaliga tungt at seta seg niður og skriva nøkur minningarorð um okkara høgt elskaðu mammu, sum vit elskaðu yvir alt á jørð og sum so brádliga bleiv tikin heim
