flotið so nógv á og út frá Borðoyarvík sum Otto umborð á Kallanesi. Hann hevur verið óførur at skjóta fugl og nísur, hann hevur verið íðin grindamaður, og hann kennir hvønn blink og hvørt mið. Í nógvum av

hava mest møguligt livað av tí, sum nátturan gevur. Tey hava havt oksar í haganum, hava etið nógvan fugl, og kalvi frá útróðrinum var gerandismatur. Tað var keypt minst møguligt. Sigast kann um Elin og Poul

vatnskíðum. Vind-surfing hevur hann eisini roynt. Hann hevur eisini verið nógv í bjørgunum og fleyga fugl, bæði í Vestmannbjørgunum og í Settorvuni nærhendis Viðareiði. Elsa er framvegis virkin innan fimleikin

fulde af aftenfred. Der er travle, urolige hænder, og hænder så triste og grå, og nogle er flagrende fugle, som ingen sjæl kan forstå. Hvíl í friði elskaða Elsp-omman Ynskja ommubørnini Kaj Linda við familju

samkomuni sunnudagin. ? Tá bretarnir komu til Føroya, høvdu teir til fragd at skjóta Tjøldur og annan fugl. Hetta dámdi sjálvandi ikki føroyingum, og fuglavinurin størsti, Sverri Patursson fór tí at tosa við

kan jeg lide. Andre ting bryder jeg mig ikke så meget om. Prøv at lade være med at gennemstege okse, fugl og lam for at få så meget smag som mulig ud af det. Hvis man gennemsteger bliver det tørt og sejt

førosykum matsiði, at tá vit tosa um mat, fara vit at tala um fisk og kjøt, og so sjálvsagt eisini um fugl og viðskera. Annað rokna vit ikki sum mat – breyð, epli og røtur verður nýtt sum fylla at drýggja

týdningar glíða frá samanburði til veruleika. Soleiðis er eisini her. Frá at fólk koma í tankar um fugl, tá ið tey síggja Gamaliel, so verður hann meira enn einaferð umrøddur sum ein fuglur: »han flagrede

framd. Men í Í góðkenningini eru treytir um, at arbeiðið skal ávirka náttúrina minst møguligt, eitt nú fugl, landslagið, áirnar og vatnrenslið í haganum.

liv fortsætter ?i al evighed. ??En død sild er en død fisk. Men et dødt troende menneske er hverken fugl ?eller fisk. Det kan i virkeligheden være et lyslevende væsen hos Gud. Men ?der må tro til. Troen