til at vera. Tey liðu tó ikki neyð. Tað var eingin jørð í húsinum. Tískil áttu tey ikki kúgv ella seyð. Mjólk fingu tey frá ommuni og abbanum í Froðba. Men tey høvdu tó hønur og skóru eisini torv. Sum

Maturin umborð var jú sera eintáttaður við fiski og saltkjøti, so teir nýttu eisini møguleika at keypa seyð frá bóndanum, og fingu teir harvið eisini ein feskan kjøtbita. Lýsi fyri olju Diurin minnist væl tíðina

var fyri tað mesta saltað. Hetta var tað, sum etið var mest av til døgurða hjá fólki. Tey, sum áttu seyð, fingu eisini seyðakjøt, men hetta var ikki gerandisdøgurði. Neytakjøt fekst, tá ið onkur gomul kúgv

Sluppirnar og skonnartirnar høvdu nógv samband við bóndurnar. Føroyingarnir drógu vatn og keyptu seyð og annað frá íslendingunum. Søgan Føroyingar fóru at fiska undir Íslandi síðsta fjórðingin av 1800

fyri ár hvør reiðskapur, ið varð mest nýttur. Tá ið tað leið út á heystið, plagdu teir at keypa ein seyð frá bóndanum, og áðrenn farið var heim vóru ber hentað at hava heim við til tinganest. Hetta dámdu

til rýmingar undan fagnaðarsangi hansara. Nei, ikki skal eg standa ov leingi her og fáa hagfastan seyð av leið, tí heima bíða tey mær. Hann setti seg varisliga aftur í bilin sum ein barnakona og fór tenjandi

leirílati. Fleiri smáttur til somu familju Eina smáttu nýta tey til korn­goymslu, eina til neyt og seyð o.s.fr. Hvør familja hevur einar tvær kýr, nakrar geitir og nakrar hønur. Hvønn morgun verða kýrnar

bæði við seyði og neytum. Haraldur afturímóti segði frá sínum stóra garði. 10 merkur góðu nógvan seyð, og grasið var til nógv neyt. Teir vóru líkamenn, báðir av góðum fólki, sum teir søgdu. Einaferð sigur