fast um árina heldur, eg svørji, nú á tað stendur. Napoleon tá hart mundi rópa, nú er studenturin feldur. Óla Jákup fróur mundi rópa, hetta verður mikil dagur. Hartmann við lið á honum man toga, nú skulu
Aftur í ár fara tey í Kvívíkar kommunu at skipa fyri tí tey rópa síðsummarhugna við bátahylin á Válinum, og í ár verður tiltakið hin 16. september. Á skránni verður ymiskt spennandi, og í kommununi siga
spældu, var tað í øllum førum ikki serliga stuttligt. Longu í hálvleikinum byrjaðu áskoðararnir at rópa eftir okkum, og av trygdarávum hevði leiðslan í felagnum eisini sett vaktarmenn, har bilarnir hjá
fjøllini í Heimaru Helvt verða eisini gingin yvir tveir dagar. Vanliga verður farið á Urðina, teir rópa, ein dag, meðan teir reka Dalarnar og vestari síðu ein annan dag. Leygardagin var tað so vestara síða
bygdini, men so rýmdi tað bara. Ein maður, sum hevði fingið eitt sindur upp í høvdið bleiv við at rópa. »Far til mammu. Far til mammu.« so tað ber væl til at siga, at Lambi lurtar betur eftir manni mínum
leingi eftir hýru, hevur onkur mist tolið og hevur stungið í sekkin. Hetta hevur fingið reiðarar at rópa upp um, at okkurt má gerast, tí teir fáa ikki fólk. Men hvat við at gjalda tað, sum menninir eiga
havi upplivað áður. Teir fyrstu dagarnar fingu vit lítið at eta, og tað, sum vit fingu, var einki at rópa hurrá fyri. Bústaðurin er ikki nakað vanligt gistingarhús. Kømurini eru smá, tað er skitið, og tað
allari fordragiligheit eiga at finna eina tjóðskaparliga semju í eini tíð, tá onnur realpolitisk mál rópa eftir at vera loyst, sigur Poul Michelsen. Semja í nevnd Sjónarmiðini hjá Poul Michelsen eru áhugaverd
framhaldandi samstarva við Putin og hansara regime - Og góðtekur umheimurin tað? Nú fleiri røddir rópa slít við Russland, mugu vit umhugsa støðuna gjølla – hvat gera vit? Um illa vil til og vit noyðast
bæði Búskaparráðið og fakfelagið hjá Búskapar- og løgfrøðingunum undir við sjónarmiðnum hjá okkum og rópa varskó. Hesi ásanna nú, at vantandi íbúðapolitikkur forðar fyri, at fólk flyta til landið og forðar