gera risaíløgur annars, sum hava stórar broytingar við sær í samfelagnum, eitt nú íløgur í tunlar, skip, vegir og havnir, at vit tá ikki at tosa um, hvussu hesar uppá gott og ilt fara at ávirka samfelagið

honum, og hvussu tað gekk við fiskarínum hjá honum. Babba hevði verið sjómaður alla sína tíð, fór til skips fyrstu ferð bert 14 ára gamal. Tað var hansara lív at vera á sjónum, og har treivst hann væl. Babba

sær, hvussu bankin hevði farið at selt burtur av vinnutólunum við tí úrsliti, at ikki e tt einasta skip, sum bankin átti pengar í, hevði verið eftir í Føroyum. Flakavirkini vóru alt ov nógv og í somu støðu

vita at einir hálvthundrað metrar av sjógvi liggja har beint oman yvir tær. Har kanska eitthvørt stór skip beint nú fer tvørturyvir. Beint her, vit seta bilin, dryppar úr erva. Ein av teimum fáu lekunum, hesumegin

hvat tað var. Á radaranum sá hann, at útslagið stóð í stað, og tað er jú rættiliga óvanligt, at stór skip liggja still. Komin nærri sá skiparin, at talan var um stórt russiskt bingjuskip, sum hevði fingið

sum fekk handilin upp at standa. Johannes Andreasen var borin í heim í Hvalba í 1894, og fór til skips sum vanligt var tá á døgum bara 14 ára gamal.   - Pápi hevur havt eitt ótrúliga spennandi og hendingaríkt

hevur verið arbeiðsmaður alt lívið. Hann hevur lempað kol, høgt grót, arbeitt í fiski, verið til skips og borið manga byrðuna av fugli í lívi sínum.  -Arbeiði doyr mann ikki av. Kortanei. Eg havi arbeitt

veitst um tú fer at hava nøkur fiskirættindi um eitt ár. Tí fer eingin at tora at seta pening í nakað skip, verður sagt. Men eitt flakavirki veit heldur ikki, um tað hevur nakað tilfeingi at arbeiða við um

uppisjóvarfiski í føroyskum sjógvi, viðhvørt munandi meira. Søguliga hava føroysk reiðarí sent uml. 4-5 skip í Barentshavið at veiða føroysku kvotuna, meðan russar hava havt loyvi at veiða við upp til 17 skipum

skal brúka sín sivila flota til at útinna hernaðarligar uppgávur. - Vit hava hoyrt um, at russisk skip njósnast og kvetta káplar á havsins botni. Tað er trupult at prógva, hvat hendir, men vit skulu ikki