komin heim vi ð teimum 512 ferðafólkunum. Kósin bleiv sett aftur til Hanstholm, men tá vóru ikki so mong ferðafólk. Tey vóru einans 27 í tali. Tíðliga mikudagin var kósin aftur sett á Havnina, og tá koma

Bókin »Gatefolk og Fyrlysmennesker« kom út fyri síðstu jól, og mong vóru tey, ið keyptu. Her í Noreg er onnur útvgávan útseld, so nú er tíðin komin hjá okkum at takka øllum. Bókin er skrivað av blaðkvinnuni

eitt sindur um, hvat tíðin í roynd og veru er. Bæði heimsspekingar, guðfrøðingar, rithøvundar og so mong onnur hava grundað yvir hendan spurning: Hvat er tíðin og hvussu sær hon út. Á hesum sinni valdi eg [...] Sólin ber ljósan dag, og mánin lýsir upp á myrkari nátt. Hesi bæði ljósini áseta hátíðir, dagar og ár. Mong støð í skriftini vísa á, at tíðin alt frá upphavi hevur havt eina guðgivna ætlan. Sum so er tíðin

eru Jóanesar viðmerkingar til føroyskan politikk tey tvey seinastu árini. Sum væntast kann, falla mong høgg á javnaðarflokkin. Sjálvur haldi eg, at hesin flokkur ? sum hansara skylda er ? hevur megnað [...] henda myndin skuldi verið røtt ? hvat so? Í heiminum ? ikki minst tí margbroytta Europa ? eru ivaleyst mong dømir um einstaklingar ella tjóðarbólkar við blandaðum samleika. Kravið um okkurt slag av samleikaligum

ikki liggur sjóvarfallið av sær, tá ið kósin er sett. Eftir lokið studentsprógv hevur Durita sum so mong onnur hug at fara út í heimin at fjakka, men hon vil ikki bara vera eygleiðari. Hon vil hava javnvág

unum. Lønarkrøvini, hækkingarkrøvini og alt hitt, sum varð drenað, skuldu nú nøktast í einum, hildu mong. Øll høvdu eina góða sak og góðar grundgevingar. Her var ongin motivatión fyri afturhaldni. Men vit

livikorini hjá pensionistunum, bleiv hetta móttikið við undran og mistrúgv. Alt meðan pensiónistarnir í mong ár bert høvdu kent fíggjarligan sviða og niðurgongd, vegna líkasælu frá landsstýrisfólkunum í Almanna-

hús í missiónshúsinum á Glyvrum, og hesa ferð verður opið hús á Glyvrum. Tofta Ítróttarfelag hevur í mong ár havt ábyrgdina av bálinum, sum hevur verið á havnarlagnum á Toftum, men nú er avgjørt ikki at hava

Tá toran og ljósini ganga, er menniskjan enn á okkara døgum eitt sindur illa við; ja, mong eru ræðslusligin, og soleiðis hevur tað verið frá tíðarinnar morgni. Men skjótt lærdi menniskjan seg at nýta ljósið [...] Tíanverri verða eisini til hesa skjóting nýtt vandamikil amboð, sum kunna verða til stóran skaða, og mong eru dømini - eisini í Føroyum - um vanlukkur, sum standast av tílíkari skjóting, og ætlanin við hesi

løna seg búskaparliga men hvat kann fáa eitt fólk, eina tjóð, ein heim at yvirliva við virðing. Hóast mong bera ótta fyri tí rákinum, sum kemur uttanífrá, eitt nú úr USA, so heldur Søren Hansen, at man nettupp