Tað er ikki altíð, at vit gera okkum so nógvan ómak við “at rokna tað út” – ofta er tað tiltrúgvin til egna mátt og megi sum er drívmegin, sum drívur okkum at náa okkara dreymum um sjálvbjargni og sjálvræði [...] á egnum viðurskiftum. Tað er ikki altíð, at vit gera okkum so nógvan ómak við “at rokna tað út” – ofta er tað tiltrúgvin til egna mátt og megi sum er drívmegin, sum drívur okkum at náa okkara dreymum um

fara við smáum børnum. Afturat hesum eru óteljandi frásagnir um, at tey, sum rita inn í skipanina ofta, og í summum førum eru skjót at klikkja, sleppa skjótari framat plássunum. Hvussu nógv passar av hesum [...] eitt eydnuspæl enn eina rættvísa skipan. Ein hevði fingið at vita, at hon “hevði ikki ritað inn so ofta,” og fyrisitingin hevði skilt hetta sum, at hon ikki hevði víst ansingarplássum nóg stóran áhuga,

- lat meg sláa tað fast! Men ein annar bólkur, sum ofta verður gloymdur í kjakinum eru tey, sum alt sítt lív hava arbeitt kropsligt arbeiði, og ofta mugu fyrr fara í pensjón. Hetta er ikki tí, at tey ikki

nakað nevnivert. Hendan síðsta tíðin áðrenn føðing, ið vanliga er merkt av gleði og spenningi, verður ofta heldur merkt av frustratiónum og hjálparloysi, tí umstøðurnar hjá hesum familjum at búleikast á Eirargarði

landið ikki altíð er ein nóg góður viðspælari til at finna bestu loysnirnar, heldur hinvegin, verður ofta bara hildið fram í sama gamla spori. Vinnan skapar og framleiðir útflutningin, sum vit liva av – hon

Eisini táið arbeiðsloysi , veikleikar av ymsum slagi, sjúka og deyði rakar, og tað ger tað tíverri ofta. Lívið hevur eisini skuggasíður, sum vit ikki hoyra so nógv um. Tá er gott at hava góðar og væl skikkaðar

at ferðafólk kunnu sleppa at ferðast við okkara tyrlum, bussum og fergum fyri súmbolska upphædd. Ofta standa føroyingar enntá eftir á kaiini, tí ferðafólk og útlendskir bilar hava fylt ferguna. Føroyingurin

Hendan spurningin havi eg fingið ofta síðstu dagarnir. Menning, lokalir møguleikar og arbeiðspláss skal vera sjálvsagdur partur av bygdar- og býarlívinum – eisini hjá okkum her vestri í Vágum. BUSINESS

og ungdómspsykiatriini í 21 mánaðir. Skjótt tvey ár. Og tað er alt, alt, alt for leingi. Eg hoyri ofta fólk siga, at “øll skulu hava ein bókstav í dag”. Tað er sum um, at tey halda, at foreldur bara senda

av, at sálarligu trupulleikarnir ofta hanga saman við rúsnýtsluni – men verða sjálvmedisineraðir. Tí detta persónar, sum hava sálarligar trupulleikar og nýta rúsevni, ofta niður ímillum skipanir. Ein ómetaligur [...] ómetaliga stórt arbeiði á hesum økinum í dag. Kanningar hava víst, at fleiri av teimum, ið taka rúsevnir, ofta hava eina (ella fleiri) diagnosu at stríðast við. Psykiatriski depilin sigur, at tað ikki ber til [...] tikin fyri um nakar er aftanfyri fyri at hjálpa teimum við niðurtrappingini, og tískil standa tey ofta einsamøll við trupulleikanum, ið tey vilja sleppa burturúr. Tørvurin steðgar ikki hóast tollvaldið