jarðarferð har orðini frá Marjun í kapellinum og Hanus presti í kirkjuni vóru so troystarrík. Tónarnir frá Kim Hansen, “I did it my way”, var sum skrivaður til tín, og fer hendan løtan í kirkjuni at verða fest

forbi Fik du set det du ville Fik du hört din melodi Om lidt, om lidt Er vi borte Vi ses måske igen (Kim Larsen) Hvíl í friði kæri vinur. Má Harrin styrkja tykkum sum eftir sita. Heilsan Deiggj

seg kanska viðhvørt í móðir stað, eftir at Mia var farin undir grønu torvu. Tyngst er tó hjá tykkum Kim, Mariann, Beintu, Magnus og Mo. Tit vóru hennara nærmastu og eg vóni, at tit styrkjast og koma ígjøgnum

vinkonur hon og Maria vóru, og hvussu hendinga gott fólk og skilafólk, ið Maria var... Jú, so er, sum Kim Larsen syngur: Om lidt blir her stille Om lidt er alt forbi Fik du set det du ville Fik du hørt din

P., Lillian, Heidi, Rósa, Durita, Ragnhild, Anker, Rógvi S., Rógvi Ø., Byrger, Joen David, Helgi, Kim, Martin, Torbjørn, John og Dávur.

teimum seinastu árunum nýtti hann til at skriva sangir og at tekna. Sjálvt stóra danska tónaskaldið Kim Larsen skrivaði honum kort og rósti honum fyri hansara sangir. Fleiri ferðir hevði hann listaframsýningar

sakna Elisabeth við hennara kláru lívsholdningum, rættlæti og spaka lyndi. Okkara tankar fara til Mo, Kim og børnini, sum kenna saknin størstan. Friður veri við minninum um góða starvsfelaga okkara Elisabeth

frá henni í FF-blaðnum, har hon greiddi frá teimum av hennara nærmastu, sum hon hevði mist, og var Kim ein teirra. Hon skrivar millum annað: “Túsund takk fyri, at tú tók hesi upplivilsi í blaðið. Tað er

møguleiki hjá teimum, sum hava hug til tess, at tendra eitt ljós, fyri á henda hátt at minnast tann farna. Kim Hansen fer at syngja vakra lagið »Tears in Heaven«, sum Eric Clapton skrivaði, tá ið hann misti son

Ferðamannabræv Kim Simonsen Í hesum døgum eru brølandi fótbóltsfans allarstaðir. Ofta skít fullir í stórum flokkum, men nú er tað liðugt. Timburmenninir venda aftur, og tóm blikk rekast við vindinum á [...] orki ikki at ganga meiri, og eg setist at lesa Die Zeit og Das Spiegel, men tað er ein onnur søga. Kim Simonsen, Frankfurt am Main