svartkalva. Av hesi nøgd vóru helst 500 tons, ið høvdu eina meðalvekt upp á 250 gramm. Hetta er so smáur fiskur, at tað er stór skomm at avreiða hetta grelli - ella grýtulappar sum tað eitur á trolaramáli. Um

Eftirsum at granskingin av kombikki hevur verið so mikið umfatandi og á so nógvum økjum, var hesin lítli fiskur valdur til at vera tann næsti hjá hesum kanningarliðum – at kortleggja allar ílegurnar hjá kombikki

halda fram við útróðrinum við tí samfelagi, vit hava í dag?! Onkur sigur, at hvat so, táið nógvur fiskur verður at fáa, so loysa nógvir og fiska alt ov nógv. Lat teir fiska, tí so fáa nøkur væl burturúr

ymiskar grundir eru til ikki at fiska á teimum. Eisini er gott, at tað eru leiðir, har fiskur kann fáa frið, tí fiskur er ikki býttari enn allir aðrir skapningar. Hann fer hagar, sum hann fær frið. Eru tað [...] fiskiskapin ella heilt halda uppat. Hetta hevur víst seg ikki at passa. Tað eru mong dømir um, at fiskur kemur ikki aftur, um tað verður steðga við at fiska. Eg havi ikki hoyrt vísindina úttalað seg enn [...] so langt niður í veiðu, at tað vil vera høpisleyst at gera tað. Vit mugu liva við, at tað er meira fiskur til eina tíð enn eina aðra. Tað hava vit liva við leingi, og tað ber eisini til at halda fram við

fólk at lata jólapakkarnar upp, áðrenn farið varð at eta. Maturin jólaaftan var útvatnaður ræstur fiskur við garnatálg afturvið. Men í dag eru Svínoyingar farnir at eta dunnu, eins og fólk aðrastaðir í

besti av øllum, søgdu tey. Á fiskamarknaðinum stóð tað eisini altíð viðmerkt, hvat var føroyskur fiskur, tí honum vóru fólk óð eftir og hann var altíð uppi fyrst. ? Vit keypa altíð føroyskan fisk og danskt

at landi við 11 kalvum, var hetta fyri mong eisini ein forvitnisllig sjón. Á marknaðarplássinum er fiskur og ymiskir úrdráttir úr fiski seldir, her hevur verið turr grind og spik, og her hevur verið skoldaður

tí skurðirnir til blóðging, kryvjing og avhøvding eru neyvir. Hálsbeinið situr eftir. Við tað, at fiskur, høvd og innvølur verða tikin úr maskinuni hvørt fyri seg, er einki samband millum innvøl og fisk

umborð sjálvir. Hesi árini gav grønlandsútróðurin ikki teir nógvu pengarnar. Tað var ikki so nógvur fiskur at fáa, sum tað onkuntíð hevur verið í Grønlandi og prísurin, vit fingu fyri fiskin, var heldur ikki

beinleiðis til kundan, so sleppast kann undan dýrum millumliðum og harvi uppnáða betri prís? Ferskur fiskur úr heimsins reinasta havi, átti at verið eitt gott søluargument til kræsnir evropeiskir keyparar