eitt svar. Góður seyður Petur Skeel sigur, at hann í dag kann vísa á, at hann hevur góðan føroyskan seyð við glærfiti. Í vetur hevur hann havt 30 ær inni saman við einum góðum føroyskum brundsseyði, sum
millumstóru bygdunum í Føroyum. Einastu livikor, ið vóru lagað høvdu verið fyri fólkapensionistar, bóndir, seyð, hundar og onkran hendinga útróðrarmann. Vit hava ikki ráð, hvussu so vit venda tí, at útbyggja allar
fjølmiðlar plaga at detta í, tá teir skriva um Føroyar ella føroyingar. Einki um vind, veður, fjøll ella seyð. ?Tað hevur havt nógv at siga fyri mína persónligu menning, at okkurt av mínum tónleiki kemur fram
verður tikið úr áunum. Men eru tær ov turrar? Tað, eg havi fingið at vita frá teimum, sum fáast við seyð, er at har Sev hevur vatnorku, eru hagarnir er blivnir nógv betri, tí teir eru blivnir turrari. ?Tað
bíligari er at reka gonguna út av bakkanum. Var hinvegin eitt lítið sláturvirki, sum kundi viðgjørt bæði seyð og fugl, í oynni, hevði borið til at hagreitt slíkt eftir fyriskriftunum, sigur dímunarbóndin. Hann
. Her varð mangan sitið skýming. Menn stukku inn á gólvið, sum høvdu áhuga fyri seyði - talaðu um seyð, seyðarøkt og søgdu sínar seyðasøgur. Hugfarsligt var at sita undir bitunum uppi undir Deyðseyðagilinum [...] um at ganga á fjall og røkta. Ja, ymsar eru hesar frásagnirnar og hevur hvør bygdin sína søgur um seyð og seyðarøkt, og tær eru ikki so fáar. Arnold var sonur Malenu Kristinu og Jógvan Øre. Jógvan Øre [...] at verður talað, stendur tað eftir. Tá ið Arnold talaði, var tað av lívsroyndum. Hann visti nógv um seyð og at koma til skýmingarløtuna uppi í seyðahúsinum vóru skyggingar, sum hevði nógv við okkara gomlu
Altíð vart tú so glaður, tá beiggjarnir komu at vitja. Kaffi bleiv sett yvir og so skuldi tosast um seyð ? hvør bráðari enn annar ? eg minnist tíðina tá ærnar skuldu lemba ? ja tá svavst tú næstan ikki
álagt bóndanum á hesum sinni. Tað eigur tó at vera eitt av áhugamálum bóndans at hava góðan og feitan seyð.
Og sjálvsagt skulu vit seta endurskin á tey fýrføttu, tað verið seg hund, kettu, hest og ikki minst seyð.
frítíðini var tað serliga seyður og seyðahald, sum hevði hansara stóra áhuga og hann hevur nógvan seyð sjálvur. Ein bráðan enda Tollaksmessudag 1999 fekk alt hetta ein bráðan enda. Kona hansara, Elin minnist