landa, spurdi bygdafólkið, hvussu hann hevði borið seg at, við at koma niður aftur til jarðar. Hetta sigur kanska nakað um ringa standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi [...] Martin í Grund, hann vaks upp heruppi, í trunkanum, ímillum Guttastovu, Dungan & fyri oman Oyrina, sigur seg at vita hví: Hygg út yvir víkina, báran tykist sløtt, Men tá brimið dunar har, tá er aldan brøtt [...] framtíð í sátt og semju og við áhaldandi framburði her í Gøtunum! Glyvrum, 24. Juni 2000. Tórbjørn Jacobsen

landa, spurdi bygdafólkið, hvussu hann hevði borið seg at, við at koma niður aftur til jarðar. Hetta sigur kanska nakað um ringa standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi [...] Martin í Grund, hann vaks upp heruppi, í trunkanum, ímillum Guttastovu, Dungan & fyri oman Oyrina, sigur seg at vita hví: Hygg út yvir víkina, báran tykist sløtt, Men tá brimið dunar har, tá er aldan brøtt [...] framtíð í sátt og semju og við áhaldandi framburði her í Gøtunum! Glyvrum, 24. Juni 2000. Tórbjørn Jacobsen

landa, spurdi bygdafólkið, hvussu hann hevði borið seg at, við at koma niður aftur til jarðar. Hetta sigur kanska nakað um ringa standin. Gøta og hennara rolla í tjóðskaparstríðnum Men sum so mangastaðni festi [...] Martin í Grund, hann vaks upp heruppi, í trunkanum, ímillum Guttastovu, Dungan & fyri oman Oyrina, sigur seg at vita hví: Hygg út yvir víkina, báran tykist sløtt, Men tá brimið dunar har, tá er aldan brøtt [...] framtíð í sátt og semju og við áhaldandi framburði her í Gøtunum! Glyvrum, 24. Juni 2000. Tórbjørn Jacobsen

Søguskrínið, ein fløga við tíggju vælkendum søgum, sum flest børn kenna, og sum tey bæði Vár B. Jacobsen og Páll Danielsen lesa. Eisini hevur pláss verið fyri skaldsøguni hjá Gunnari Hoydal Dalurin fagri [...] reyða er heitið á søguligari skaldsøgu eftir Bergtóru Hanusardóttir. Bókin fer fram í 18. øld og sigur frá kvinnu, sum missir mannin og gerst góð við beiggja hansara. Tað var ikki loyvt tá á døgum og mett [...] Grønlands at royna eydnuna Teir tóku land eftir Jógvan Arge er komin. Við sínum leikandi frásøgustíli sigur høvundurin frá tíðini í Grønlandi, og nógvar myndir stuðla upp undir frásøgnina. Ferðin um bláu g

greiða frá hennara máta at læra børnini lesing. Hon var eisini við í skótaarbeiði saman við Elgerdu Jacobsen, og Elsebeth arbeiddi innan sunnu­dagsskúlan í meira enn 40 ár. Elsebeth var ein einastandandi lærarinna [...] hjá gentum tá at fara í realskúla. Danin Jørgen Bennedsen var lærari hjá mær á Tvøroyri. Elgerda Jacobsen var tað síðsta árið, eg fór úr skúlanum. Elgerda var ættað úr Bartalstovu í Syðrugøtu. Hon var ein [...] og setti meg út á trappuna. Nú kemur Johan aftur frá døgurða. Hann hevði verið leingi burtur. So sigur hann: “Á, góða, hví situr tú her?” “Ja, men eg havi einki fingið at keypa.” Hann fór inn í krambúðina

1903, deyður 1983, ógiftur, búði í Miðvági · Petur, føddur 1906, deyður 1983, giftur við Lenu Ole-Jacobsen (1907-58) úr Bø, búðu í Miðvági · Gudmund, føddur 1917, deyður 1991, giftur við Gerdu úr Haderslev [...] hendir. Ì nógvum vindi drívur skipið inn á Tinganesi, hol kemur á afturskipið og tað sakk. Hilmar sigur, at ein danskur maður kavaði niður í lastina og soleiðis fingu teir allan fiskin uppá turt. Veturin [...] hoyrdu. Henda familja hevði keypt jørð úti á heiðini “heden”, og hetta skuldu dyrkast upp. Hilmar sigur, at hetta var sera, sera hart arbeiði. Har var hann í 3 ár. Í november 1949 fer hann heim aftur til

spurdi hann meg, um eg átti nakra saltsild heima. Eg sigi nei. »Far og salta tær nakrar sildir,« sigur hann. Eg sigi, at eg kann ikki, tí eg eigi onga tunnu og einki salt. »Fá tær bara salt og tunnu og [...] havnarskrivstovuni. Tá mátti vit koyra stamparnar upp har yviri, tí tað var ikki liggjandi hinumegin. Tá sigur hann: ”Tú fert ikki avstað í kvøld! Bíða til tað er ljóst í morgin.” So nógva umhugsan hevði hann [...] veðrinum var ikki hugaligt at fara í myrkri, man sær so illa fyri sær. Skipið var fult av fiski. So sigur hann: ”Góðan túr niður.” Vit gjørdu okkum lidnar, og so tonkti eg við mær sjálvum: ”Eg fari at andøva

Poul í Geil, sum hann kom í samband við. Hann kom eisini at kenna beiggja hennara Djóna í Geil. Hann sigur Djóna hava verið ein stóran og vakran mann, sum hevði góðar gávur, og sum hevði lisið nógv. Fríðrik [...] var boðin heim til teirra, har hann møttu stóran blíðskap. Djóni átti tá tríggjar synir, og Fríðrik sigur um teir: “De var alle meget flinke og blev mine venner. Poul arbejdede, Christen gik i real­skol­en [...] vikaðist ei, men helt fram á tí leið, tí á málið hann sá, og hvar hjálp var at fá, sum hans bók eisini sigur frá. Elst av døtrum Maria Magdalena tað var, ið á barnsferð har doyði, við tí barni hon bar. Elspa

hevur í bókmentasøgu okkara, tí tað árið vóru teir tríggir føddir, William Heinesen, Jørgen Frantz Jacobsen og Christian Matras. Lagnan, sum annars lagaði seg sera ymiskliga hjá teimum, vildi tað so, at teir [...] hevur í einari av stuttsøgum sínum ?Í Dalhúsi? , hugfarsliga lýsing frá einari av hesum ferðum. Søgan sigur frá eini ferð, sum hann og konan gjørdu eitt summarið í Dalhús í Dølum í Vestmannahaganum. Tey dvaldust [...] neyvliga samanflættað í tilveruni allari. Christian yrkti frá heilt ungum árum. William Heinesen sigur frá unglinganum Matras, sum tey tá róptu hann, at hann var nakað fyri seg sjálvan, tí hann yrkti.

fríari kapping” Men fiskimálaráðharrin tosar við tveimum tungum. Samstundis sum hann býtir út, so sigur fiskimálaráðharrin, at tað eru heilt aðrar mekanismur, ið gera av, hvussu ymisku aktørarnir eru fyri: [...] sambært endamálunum í lógini skuldi verið friðað … Vegna MÚ Absalon í Buð Auðunn Konráðsson Óli Jacobsen Sámal Debes Joen Jakku Winther Johannes Mikkelsen Sonni Johannessen