Køge. - Eg var ikki so ovfarin, tí hatta plássið hevur í uppstartinum verið sera hørð kapping millum meg og ein annan, har hin nú er vorðin skaddur. Eg haldi eisini at tað hevur gingið væl í uppstartinum
filmar úr Føroyum og mær dámar væl tykkara náttúru, landslag, djór, umhvørvi og so framvegis. Eg limaði meg inn í Facebookbólkin FORJITALIA, fyri at læra meiri um mentanina í landinum og soleiðis fann eg fram
seinnapartin í dag. - Eg havi havt nógvar sessir í fótbóltshøpi seinastu árini, men skal eg bjóða meg fram til FSF er tað at kalla vónleyst. Skipanin er ein stirvin mannfólkaheimur, sum ikki letur nýtt
sleppa ellinum!? Vóni, at útvarpsfólk, prædikufólk og ”vanlig” fólk fara at varðveita ellið! Haldi meg hava hoyrt onkran Orðsins tænara tosa um ”jósið”. Ikki ljóðaði tað væl! Jú, havnarfólk og argjafólk
ávirkist eg ikki av veðrinum, men tá tað er so ringt sum nú, so ávirkar ringa veðrið. Meira ávirkar tað meg at vita, at ein familja í grannabygdini situr í stórari sorg hesi jólini. Tað er svárt, og tankar mínir
løtu. - Klári eg tað ikki fyri jól, geri eg tað seinni - og um ikki, vænti eg, at eg klári at snakka meg burtur úr tí. Tað plagar at rigga, sigur hann brosandi. Johan í Kollafirði sigur, at hann hevur fylt
”Hví gongur Tom altíð skít”, ”Ein vátur og kaldur drongur”, ”Bangin”, ”Til allar kvinnur”, ”Á lat meg vera” og ”Ólukkudýrið”.
– Fyri meg er tað óskiljandi hví alt fokus er á at útlendingar skulu heilt burtur úr fiskivinnuni á sjónum. Tað sigur Annfinn Olsen, reiðari. Hann heldur, at orðaskiftið fyri og ímóti at útlendingar kunnu
ein spurningur um pengar, og tað er ein avgerð hjá Tórshavnar kommunu, sum eg ikki fara at blanda meg upp í, sigur Henrik Old, sum nú bíðar eftir næsta útspælinum frá Tórshavnar kommunu.
fingið sær fólk at gera reint í húsinum, og hann fær døgurða úti frá hvønn dag. - Annars klári eg meg uttan hjálp, sigur Jóhan Fróði Mørkøre í nýggjastu útgávuni av Skakandi tilburðir, sum nú er komin
