Júst hetta hevur Bjarni Restorff gjørt, tí gjøgnum góð 40 ár, hevur hann ótroyttiligur verið við í at læra upp føroyska ungdómin, sum í dag kunnu føra hetta víðari. Eg minnist ofta Bjarna koma til mín
Leygardagin, tann 19. Mars legði Valdi Lognberg, ættaður úr Skopun, árarnar inn eftir eina sera langa sjúkralegu. Valdi var sonur Jóhannu og Sámal Petur Lognberg, vit vóru 8 systkin í flokkinum, Valdi
Ikki tað, Helgi var eingin unglingi, bara knapt ár yngri enn Frans pávi, ið eisini andaðist herfyri. Helgi var bankamaður í tí tíðini, har tað kanska meira enn nú var hildið upp á normarnar. Ja, kansk
Eg sigla man yvir lívsins hav, meg ber hin skiftandi bylgja Símin Højgaard livdi við blóðkrabbameini í seks ár. Sum lívskraftin viknaði, komu hjáárin, ið voldu honum sjúku og pínu. Hann andaðist 69 ár
Sonne var ein av hesum, tí ikki bara lá tað til hansara at duga hetta við málinum, men hann hevur lagt so nógv eftir seg – á so mongum økjum. Fyri at nevna hetta við málinum, so má eg sjálvur siga, at
Eg gjørdist sera illa við, tá tað frættist, at Gudmund Isfeldt, ikki var aftur í aftur komin eftir eina vanlukku á Nólsoyarfirði. Bráddliga runnu fram fyri einum allar tær mongu og góðu løturnar í hit
7. apríl 2014 andaðist mamma 83 ára gomul. Lívið broyttist og verður ongantíð tað sama aftur. Mamma var av tí slagnum, sum setti alt til síðis at passa húsið, mann og børn, og saman við babba megnaðu
Hans Joensen í Líðini, Föddur 19. januar 1955, deyður 6. juni 2021 Vágur í Suðuroy er sorgarbundin. Ein tann besti sonur bygdarinnar er heimfarin. Hans í Líðini var sum ein klettur í havinum, legði se
Nú, tú ert farin undan okkum, liggur ein nýggjur veruleiki fyri framman hjá okkum øllum, sum kendu teg. 58 ár er eingin aldur, siga vit, og flest okkara vóna, at vit verða í minsta lagi níti ár – tjú
Gerhard Lognberg skrivar minningarorð um Elis Poulsen **** Ja, í gjár ringdi ein av mínum av skipi, fyrsta hann segði var: pápin, veit tú, at vinmaður tín Elis er deyður í kvøld. Nei, góði, tað veit eg
