Tveir føroyingar sluppu gjøgnum nálareygað

Sigrun Gunn­ar­s­dótt­ir og Beinta á Tork­ils­heyggi vald­ar út millum 1.638 listafólk

10. mai í ár lat upp lista­fram­sýn­ing á »Det Na­ti­on­al­hi­st­or­iske Museum« á Fredriksborg slotti. Her er talan um eina so­kall­aða »portræt-fram­sýn­ing«, sum Portræt  nú skipar fyri. Framsýnarnir eru úr Norð­an­londum og Eyst­ur­ev­ropa.
Framsýningin verður hild­in annaðhvørt ár, og er hetta so­statt sjeynda ferðin hon verð­ur hildin.

##med2##
Í ár komu ikki færri enn 1.638 listaverk inn, og vórðu av hes­um 128 vald at sýna fram.
Millum hesi 128 vóru tveir før­oy­ingar, nevnliga Beinta á Tork­­ils­­heyggi í Tórshavn og Sigr­un Gunnarsdóttir á Eiði.
Fotomyndin, sum Beinta fekk við, hevur heitið »Vinur mín og eg«, og málningurin hjá Sigr­un hevur heitið  »Móð­­ir Ter­esa á Eiði«.
Í frágreiðing til mynd sína skriv­ar Beinta:
»I en lille landsby på Fær­ø­er­ne, kaldet Selatrað, bor Jan­grím. Han er organist i lands­by­ens kirken og lever al­ene i sit barn­domshjem som lig­ger yd­erst i landsbyen.
Jangrím fik en dag øje på en svane der var blevet væk fra sin flok, og hvis vinge var bræk­ket.
Jangrím tog sig af svanen og den blev hans bedste ven. Eft­er seks år er de stadig bed­ste venner.«

##med3##
Sigrun skrivar soleiðis um sín máln­ing:
»Moder Teresa på væggen og Mo­der Teresa i stolen, beg­ge to med en stærk kristen tro. Den ene arbejdende i Ind­i­en og den anden på Fær­ø­er­ne. Begge med et opofrende sind.
Et forbillede for os andre.«
Tað er Carls­berg­grunn­ur­­in, ið letur virðislønir. Ein av hesum virðislønum er »á­skoð­ar­a­virð­is­løn­in« og ber til at fara inn á heima­síð­una hjá Por­træt Nu og atkvøða fyri teirri mynd, ið einum dám­ar best. Hetta kann ger­ast  fram til 5. august 2019, tá fram­sýn­ingin letur aftur.
Heimasíðan hjá POR­TRÆT NU er: https://portraitnow.org/da/