Minningarhald fyri børn, ið eru deyð, verður sunnudagin 6. november klokkan 16 í Dómkirkjuni. Ann Dahl Hansen, prestur, fer at prædika. og Unn Paturson luttekur við sangi. Eftir gudstænastuna verða øll boðin til ein drekkamunn í Posthúskjallaranum í Tórsgøtu, har øll eru hjartaliga vælkomin.
Allahalganna dag minnast flestu kirkjur í Føroyum tey fólk, sum doyðu á sjónum í farna ári. Seinastu árini hevur eisini verið vanligt - fyrsta sunnudag í november - at skipa fyri minningarhaldi at minnast børn, sum farin eru.
Tað var felagið Pinkubarnadeyði, sum tók stig til slíkt minningarhald á fyrsta sinni í november í 1997. Undirtøkan var so mikið góð, at avgjørt var at gera hetta til ein vakran og afturvendandi sið, har øll kunnu minnast mista barn sítt uttan mun til, nær og í hvørjum sambandi barnið er mist.
Tá vit missa eitt barn, missa vit ein part av okkum sjálvum. Ein part av okkara framtíð, ein part av okkara samleika. Vit náddu at knýta sterk bond til børn okkara, annað hvørt tey vóru fødd ov tíðliga, til tíðina ella vit hava livað saman við teimum.
Saman minnast vit tey farnu børnini við einum dámi av góðsemi og fløvan, einum siði við ritualum, ið er við til at binda bond ímillum fortíð og framtíð.
Minningarhaldið verður sum ein vanliga gudstænasta. Møguleiki verður hjá teimum, sum hava hug til tess, at tendra eitt ljós fyri tí barni, ið farið er.
Í dag liva vit í eini mentan, har vit dagliga skulu vísa skjótleika og framfýsni, sum prógv uppá, at vit liva lívið til fulnar. Vit geva okkum ikki stundir at dvølja og sansa. Henda sterka kenslan av felags lagnu gevur bæði foreldrum og avvarðandi stundir til at minnast børnini, ið fingu eitt alt ov stutt lívsskeið.
- Tá vit tendra ljós í kirkjuni fyri børnum okkara, er tað eitt tekin um kærleika, og at børn okkara enn lýsa í hjørtum foreldranna, verður sagt í tíðindaskrivi um minningarhaldið í Dómkirkjuni.
