Tann stóri hópurin av hugsandi føroyingum dugir at síggja, at loysing og fullveldi loysir ongar trupuleikar, men skapar harafurímóti alskins nýggjar trupuleikar, og kollrennur alt tað føroyska samfelagið. Henda svart - hvíta hugsanin hoyrir eini farnari tíð til. Engin nýmótans føroyingur hevur áhuga í at hoyra farnari tíð til.
Ofta hoyra vit fólk siga naka soleiðis: "Eg eri ikki loysingarfólk", ella "eg eri sambandsfólk". Størsti parturin av føroyingum hoyra til hendan bólkin, og tað siga eisini veljarkanningarnar.
Hesi fólkini hava eisini tað til felags, at tey ynskja at viðurskiftini í ríkisfelagskapinum skulu vera vælvirkandi og nýmótans. Akkurát hvussu og hvat eru ivaleyst ymsar meiningar um.
Hesi fólkini er helst samd um, at hetta skal gerast á ein fyri føroyingar virðiligan hátt, sum framvegis ger okkum føroyingar stoltar sum tjóð og byggir brúgv ímillum partarnar í ríkisfelagskapinum.
Henda stóra fjøld av fólki vil sjálvandi ikki av við ríkisborgararættin. Hesi fólkini vilja í heila tiki ikki av við vælferðartrygdina. Rættindini í samlaða ríkinum skulu varveitast í heilum líki, onki minni enn tað. Sjálvandi ! Tí her hava føroyingar alt at vinna.
Stóri trupulleikin fyri hesa stóru fjøld av Føroya fólki er, at 5 av 6 politiskum flokkum hava sum fremsta mál at gera av við henda sama ríkisfelagskap, trygd, rættindi og vælferð. Summir beinan vegin, aðrir skjótast gjørligt. Tann sjeyndi og nýstavnaði ætlar at flenna at øllum.
Tað er bara ein tryggur vegur at ganga. Tað er at velja Sambandsflokkin. Tann flokk sum vil tað, sum stóri fólkaviljin vil, nevnliga at nýmótansgera viðurskiftini í ríkisfelagskapinum, og skapa trygg fíggjarviðurskiftir í vælferðarsamfelagnum Føroyum.
Nýggja tíðin
Samstarv og samvinna ímillum lond, er loysunarorðið og vegurin fram í hesum globaliseringstíðum. Hetta samstarv og hesa samvinnu eiga allir føroyingar eitt gylt atgongumerki til ígjøgnum ríkisborgararættin.
Allir hugsandi føroyingar vita, at tað eru óteljandi fyrimunir í ríkisfelagsskapinum.
Fyrimunir sum eru altavgerandi fyri menningina av øllum tí føroyska samfelagnum.
Sambandsfólk ella ikki loysingarfólk eru eyvitað ikki heilt samd í øllum viðurskifum (t.d. vinstra og høgra politikki). Tað er natúrligt. Men tey eru samd um, at vit skulu saman menna vælferðarsamfelagið. Tað sum skilir er helst meira, hvussu hetta verður gjørt og hvussu samfelagságóðin annars skal bítast.
Júmen tá ið tað eru so nógvir føroyingar, sum eru samdir so langt, hví skulu teir so ikki samla seg um tann flokkin, sum er felagsnevnarin fyri hesum øllum somlum.
Hví so velja flokkar sum hava annað í kvittanum, og sum hava fyri neyðini at tosa uttanum. Hví vænta at flokkar, sum vóru klárir at loysa eftir næstseinasta- og seinasta val, fara at gera annað hesuferð? Hví velja flokkar sum hava víst, at teir vóru klárir og vildu ofra rættindi, trygd og valferðarsamfelagið?
Sambandsflokkin veitst tú hvar tú hevur. Hann er einasta alternativið til loysingina, og hann má gerast so stórur hesufer, við ábyrgd fyri tykkum, at tað verður hann sum setur dagskránna.
Tí tað er hann sum stendur sum felagsnevnari fyri tí stóra hópinum av føroyingum bæði fyri sambandfólki og eisini fyri ikki loysingarfólki, tá ið samanum kemur.
