- Eg haldi framvegis, at løgmaður eigur at leggja frá sær.
Tað staðfestur Páll á Reynatúgvu, sum er limur í formansskapinum hjá Løgtinginum.
Eftir at at hava viðgjørt niðurstøðuna hjá Gammeltoft um leiklutin hjá løgmanni og Kára P. Højgaard um leiklut teirra í málinum um Eysturoyartunnilin, í tríggjar dagar, er formansskapurin í Løgtinginum nú samdur um, at teir báðir skulu hava hvør sína átalu.
Og nú hevur formansskapurin skrivað eitt uppskot um, hvussu orðaljóðið í átaluni skal vera, og tað verður lagt fyri Løgtingið, tá ið tað kemur saman aftur.
Og tað verður á ólavsøku, taka 14 tinglimir seg ikki saman og kalla tað saman áðrenn.
Annars var eitt uppskot um, at formansskapurin skuldi bara sjálvur skriva eina átalu og geva teimum báðum hana.
- Men tað vildi eg ikki. Tað er Løgtingið, sum hevur biðið um kanningina, og tí eigur tað eisini at vera Løgtingið, sum viðgerð úrslitið og sleppur at orða átaluna, sigur Páll á Reynatúgvu. Og tað varð eisini endaliga úrslitið.
- Sostatt er semja um tann rættarliga partin av málinum, sigur Páll á Reynatúgvu.
Men hann staðfestur, at so er tann politisk parturin eftir, men tað hevur formansskapurin einki við at gera.
Tað verður ein spurningur ímillum løgmann og løgtingið, og so langt er málið ikki komið enn av teirri einfaldu orsøki, at Løgtingið hevur ikki havt fund síðani niðurtøðan sá dagsins ljós.
Men sjálvur ivast Páll á Reynatúgvu framvegis ikki í, at løgmaður eigur at leggja frá sær alt fyri eitt, og at útskriva nýval
Tað hevur hann sagt alla tíðina, og tað heldur hann framvegis, nú formansskapurin er samdur um rættarligu avleiðingarnar.
- Tað kann ikki ganga, at vit hava ein løgmann, sum sigur ósatt fyri Løgtinginum, og sostatt brýtur lógina, sigur Páll á Reynatúgvu.
