Er tað mín skyld at Eik fór á heysin?

Tað er ein ikki sørt løg­in hug­burð­ur sum vinnulívsmaður, ið Kaj Leo Johannesen, løg­mað­ur hevur. Í samrøðu við Sos­i­al­in – tá blaðið vísti hon­um prógv fyri, at felag hjá hon­um hevur givið lands­kass­a­num og øðrum tap – svar­aði løgmaður við at spyrja, um hann eisini hevði á­byrgd­ina av húsa­gang­i­num hjá Eik Banka, tí hann átti part­a­brøv har.

Hesa margháttligu sam­an­ber­ing end­ur­tók hann í tíð­ind­u­num á Rás2 í gjár.

Kaj Leo Johannesen er alt­so Føroya løgmaður. Hann er fyrr­ver­andi vinnulívsmaður. Hann hev­ur havt ábyrgdina av ein­­um virki við millióna um­setningi bæði sum eig­ari, sum stjóri og sum nevnd­ar­for­mað­ur.

Kann ein slíkur maður í rám­asta álvara standa og siga, at tað er tað sama at vera ein av 9.000 partaeigarum í Eik Banka, sum tað er at hava evstu ábyrgd sum nevnd­­ar­for­mað­ur í einum vinnu­virki?

Sum nevndarformaður hev­ur tú bein­leið­is á­byrgd, og tú á­byrg­ist gjøgn­um parta­fel­ags­lóg­ina. Sum smá­parta­eig­ari í til dømis Eik Banka hevur tú at siga als onga á­virkan – og tú ábyrgist ikki fyri nakr­ar dis­pos­i­tiónir hjá nevnd og stjórn.
Tað er hugvekjandi, at Før­oya løg­mað­ur ikki kennir parta­fel­ags­lóg­i­na so frægt, at hann veit, at nevnd og stjórn í fel­ag hava ábyrgd.

At nevnd­in skal tryggja ein for­svar­lig­an rakst­ur í einum part­a­felag. Og at tað er nevnd­in, sum legg­ur rætn­ings­linj­ur í ein­um part­­a­­felag, sum stjórn­in skal fylgja, og at tað er nevnd­in sum hev­ur á­byrgd­ina av, at tøk­ur kap­i­tal­ur er til taks í mun til rakst­ur felagsins.

Tað er ikki avgerandi, um Kaj Leo Johannesen var minn­i­lut­a­eig­ari – ella yv­ir­høv­ur var eigari. Hann var nevnd­ar­for­mað­ur og hevði tí evstu ábyrgd.

Um tú sum nevnd­­ar­limur ikki vil vera við meira, so kanst tú al­t­íð siga sess­in frá tær upp á stand­andi fót. Tað gjørdi Kaj Leo Johannesen ikki. Tí hev­ur hann sjálvsagt sína á­byrgd av, at 1,5 mill­i­ón­ir krón­ur mangl­aðu í hjá Sp/F Si­se­ro, harav TAKS misti 200.000 krónur.

Tað hevur avgjørt al­menn­an áhuga at vita, hvussu skil­ið var í hinum fýra fel­øg­u­num hjá løgmanni.