Pensjónir
Í Sosialinum fríggjadagin stendur at lesa eitt lesabræv, sum formaðurin í Landsfelag pensjónistanna, Tómas Tómasson, hevur skrivað. Í greinini leggur hann ikki fingrarnar ímillum, tá tað kemur til at lýsa støðuna hjá pensjónistum í Føroyum.
?Grát mítt elskaða land, tað eru mong gomul fólk sum sita og gráta, ein gomul kona sum er sjúk, hon eigur ein blindan mann, hvat blívir av honum, um hon fellur frá áðrenn hann, skrivar Tómas Tómasson m.a. í lesarabrævinum.
Somuleiðis kemur hann eisini í greinini nogv inn á, at løgtingsvalið nærkast, og hann vísir á, hvussu nógvir teir í felagnum eru, og hvussu stóra ávirkan teir kunnu hugsast at fáa.
Í bløðuni seinastu dagarnar og á tíðindafundi týsmorgunin bóru umboð fyri landsstýri fram, at teir ætlaðu at bøta um viðurskiftini hjá pensjónistum, eitt nú við at loyva pensjónistum at vinna sær meira pening enn áður, áðrenn hesin kemur at ávirka sjálvan pensjónina til tann einstaka.
Tómas Tómasson sigur, at hann er sjálvsagt fegin, nú korini eftir øllum at døma verða betraði, men hann heldur framvegis, at nógv kundi verið gjørt afturat.
?Tað eru serliga ellis- og røktarheimini, sum hava hjálp fyri neyðini, og tað er stórur tørvur á fleiri og betri ellisheimum, sigur Tómas Tómasson.
Hann sigur harumframt, at ein ynskilig skipan var, um pensjónistar ikki bert kundu gjalda vanligan skatt fyri sína inntøku, sum kemur inn umframt tað, teir fáa í pensjón.
?Tað eigur ikki at vera meiningin, at pensjónistar bert skulu eta molarnar, sigur Tómas Tómasson.
Hann fílist somuleiðis á, at myndugleikarnir hava minka blokkin so mikið, tá so nógv liggur á láni á eldraøkinum.
?Tað kann tykjast ørkymlandi fyri okkum, og tað tykist sum um, at tað eru vit, sum skulu gjalda fyri fullveldi, sigur Tómas Tómasson.
