Dámar væl at lurta eftir ljóðbókum

- Tað gongur skjótt at koma frá einari bygd í aðra, tá eg lurti eftir einari góðari ljóðbók, sigur Snorri Brend.

Lesur tú føroyskar bøkur? 

- Svarið er bæði ja og nei. Ja – eg lesi sjálvandi í Bíbliuni, og mær dámar haraftrat væl at blaða í gomlum bókum og myndabókum. Nei – eg lesi ikki so nógvar bøkur, men eg lurti heldur eftir bókum.

Tað sigur Snorri Brend. 

Hann vísir á, at í arbeiðnum hjá honum er nógv koyring, og hann plagar at læna sær onkra av mongu ljóðbókunum á Klaksvíkar Bókasavni at stytta sær koyritúrin við.

- Eg havi soleiðis lurtað eftir nógvum føroyskum og útlendskum bókum. Serliga væl dámar mær bøkurnar/ søgurnar hjá Heðini Brú og Jens Paula Heinesen. 

Snorri sigur, at Heðini og Jens Paula við lið kemur líka so sjálvsagdur Jógvan Isaksen og hansara krimibøkur – serliga, tá tær verða lisnar upp av Kára Mouritsen. 

- Annars er bókarøðin “Skakandi tilburðir” hjá John Myllhamar sera áhugaverdur lesnaður, og eg eigi tær allar. 

Hvørja bók hevur tú á náttborðinum beint nú? 

- Onga! Eg orki ikki at lesa um kvøldið.

Snorri Brend sigur, at í bilinum liggja beint nú tvær ljóðbøkur. 

- Onnur er “Føroyar í flogsøguni” eftir Niels Juel Arge og Jógvan Arge, sum eg hoyri Una Arge lesa beint nú. Eg gleði meg síðan at lurta eftir “Perlan” eftir John Steinbeck, sum Einar Joensen lesur.

- Tað gongur skjótt at koma frá einari bygd í aðra, tá eg lurti eftir einari góðari ljóðbók. 

Ynskir tú tær bøkur í jólagávu? 

- Ikki sum so, men eg plagi at fáa onkra góða bók kortini, sigur Snorri Brend.