Búnaðarútbúgvingin

Í degi og viku tann 15. febr­u­ar hoyrdu og sóu vit, at nú skal búnaðarútbúgving set­ast á stovn á Fisk­i­vinn­u­skúl­a­­num í Vestmanna. Ein 3 ára útbúgving fyri at lúka treyt­ir­nar at kunna festa ein garð og gerast bóndi.

Petur Skeel Skarðsá

Alt gott um útbúgving. Og lærdómur er lættur at bera, men og aftur men; fyri skjótt mongum árum síðan var alt samfelagið á gosi av Fólkaflokkinum, ið nýtti allar hugsandi snildir at fáa sett á stovn eina roynd­ar­støð, ið skuldi verða tað ein­asta frelsandi fyri før­oyska landbúnaðin.
Á hesi royndarstøð skuldu teir ungdómar, ið høvdu áhuga fyri jarð­ar­yrk­i­num fáa bæði teoretiska og prakt­iska útbúgving innan jarð­ar­brúk.
Fólkaflokkinum so líkt trýsti hann bæði flokkar og ein­staklingar so hart, at teir at enda hoknaðu og tóku und­ir.
Fólkafokkurin hevði lagt ætl­anina. Tað ráddi um at taka tann væl rikna garðin frá húsinum á Heyggi í Koll­a­firði, tí tey vóru ikki fólk­a­floks­fólk.
Stórt varð ætlað, og tá støð­in stóð liðug, sigst hon at hava kostað eitt stað mill­um 65-70 mill. kr. So nú skuldu allar fyritreytir fyri mun­a­góðum úrslitum verið til staðar, at skúla landsins ung­dóm innan jarðaryrkið, men hvar er úrslitið?
Ein tóm royndarstøð við at kalla ongum virksemi, utt­an 3. hvørt ár, tá Sund­a­lagsstevnan er í Kollafirði. Tá og bert tá er nakað av virk­semi á hesi góðu og dýru royndarstøð. Til hetta høv­ið koma foreldur úr høv­uðs­staðnum við børnum sín­um á vitjan at síggja alskins djór, ið eru flutt frá privatum á royndarstøðina hesar dag­ar­nar. Royndarstøðin sjálv hev­ur at kalla eingi djór. So­l­eiðis er skilið.
Hvat teir ungdómar, ið hava verið á hesi roynd­ar­støð, hava fingið burtur úr av teori og praksis, man vera so sum so. Men eitt vita vit, og tað er, at støðin kost­ar landskassanum nógv­an pening á hvørjum ári. Nú sær út sum hetta sirk­us­sið er við at verða ful­lk­om­ið.
Búnaðarútbúgving skal nú setast á stovn sum partur av Fiskivinnuskúlanum í Vest­manna. Tað hevur ann­ars ljóðað, at ovlítið pláss og ov lítil játtan hevur verið hø­v­uðs­eyðkennið fyri nevnda skúla. Tí tykist tað sera løgið, at tað nú brádliga eru bæði hølir og peningur til eitt víðkað virksemi har, ið einki beinleiðis hevur við fiskivinnuna sum so at gera.
Tí hevur tað almennan á­huga at fáa at vita, hvør skal hava frálæruna um hendi av hesum næmingum? Og hvussu nógv hetta er mett at kosta hvørt skúla­ár?
Tað liggur nær at hugsa sær, at í framtíðini kemur eing­in næmingur at vera á Roynd­ar­støðini, tá virksemi í Vestmanna kemur í gongd. Ein kann so spyrja lands­stýr­­i­s­man­nin í búnaðar­mál­um Bjarna Djurholm, um ætl­an­in eru at leggja Roynd­ar­støðina heilt niður?
Hvar endar føroyski land­bún­að­urin?
Tað er so eygsýnt, at tað bara hevur gingið niður á bakka innan hesa vinnu, síð­an Fólkaflokkurin fekk makt sum akt.