Uppskot okkara tók ikki støðu til sjálvan undirliggjandi spurningin, hvørt heimild var at krevja meirvirðisgjald av skrásetingargjaldi. Eftir okkara valdsbýtisskipan hevur løgtingið sagt sítt, tá ið lógin er samtykt, síðani eiga dómtólar at rætta lógina og siga fólkinum, hvussu lógin skal skiljast – ikki minst tá ið talan er um fleiri lógir ið samvirka.
Vit hava stóra samkenslu við teimum ið skulu umsita løgtingsins lógir. Vandamálini eru nógv. Vit hava lóg um meirvirðisgjald, sum skal virka saman við lóg um skrásetingargjald, sum aftur skulu virka saman við fyrningarlóg, fyrisitingarlóg og ymsum óskrivaðum grundreglum. Greitt er, at skilafólk kunnu hava ymsar áskoðanir um endaligu rættarstøðuna. Tí er ikki vist nakað forgjørt í, at TAKS førir rættarmál um ta almennu tulkingina og landskassans vegna lýsir málið av eins lystum.
Men! Har er eitt men. Var skil á í landinum, so boðaði landsstýrismaðurin í fíggjarmálum frá, at hann hevði góðkent, at hetta var prinsippmál vert at føra – og at tá ið endaliga niðurstøðan fyrilá fingu øll somu viðferð. Sum skrivað stendur í fyrningarlógini, so kanst tú vera í “utilregnelig Uvidenhed om sit Krav” – tvs. ikki vita av, at onkur skyldar tær pengar – tá eigur fyrning ikki at roknast, fyrrenn tú “ved sædvanlig Agtpaagivenhed vilde have været i Stand til at kræve sit Krav betalt.” Palliba hevur ringt við at taka dagar ímillum heimildir hjá landinum – og eigur tí fáa longri boð. Eisini átti verið nóg mikið at kært heldur enn at stevnt.
Var nakað skil á, so gjørdi landsstýrismaðurin greitt, at fyrningin ikki varð roknað fyrrenn óvissan um heimildina kom alment fram. Somuleiðis skuldi landsstýrismaðurin gjørt greitt, at í teimum førum, tá ið landskassin hevur fingið sítt og bilsølan antin er avtikin, ella bilurin fluttur inn beinleiðis, ber til at fara beint til TAKS. Hetta er longu staðfest í kærunevndaravgerðum (aftur og aftur), men landið vil ikki boyggja seg fyri kæruskipanini – heldur ikki boða frá, at kærdar avgerðir avbróta fyrningina.
Class Action
Okkum tørvar í Føroyum ábøtur á bæði lógarverk og fyrisiting. Í øðrum londum er vanligt, at til ber at stevna vegna ein hóp (‘klassa’) av fólki. Hetta merkir, at tú við einari og somu stevning kundi stevnt vegna øll tey í ávísari støðu – til dømis øll ið vóru kravd eftir mvg av skrásetingargjaldi í ávísum tíðarskeiði. Hetta hevði so merkt, at fyrning varð avbrotin fyri allan hópin í senn. Fyrimunurin er, at tann ið tekur stríðið fær lønina, tí mangan er veruliga stríðið alt av tí eina prinsippmálinum, meðan øll hini bert eru avgreiðslumál. Serliga tá ið landsstýrið ikki vil melda út, er neyðugt at fáa slíka áseting inn í rættargangslóg okkara. Umframt hetta manglar eisini dagføring av fyrningarlógini – danir fingu nýggja í 2007 – okkara er frá 1908.
Men sjálvandi er ongin skipan betri enn tey ið umsita hana. Vit bóðu í 2008 løgtingið atkvøða um ikki at fyrna “krøv um endurrindan av meirviðirsgjaldið, ið av órøttum er roknað og kravt av skrásetingargjaldi.” Men vit fingu bert tvær blankar atkvøður frá hinum – øll onnur tingfólk vóru ímóti at javnseta landsins borgarar, herundir Rodmund Nielsen – sum nú hevur vunnið prinsippmálið og fær mvg’ið afturgoldið.
