eitt glorifiserað skúr.) Men blivu vit “indoktrinerað? Endaðu vit sum nøkur frelst neythøvd? Helviti nei. Innbundnu bøkurnar vóru á tremur við Jesus úr Nasaret karikeraður í einum kittili við einum nóg so
Spurdur, um veðrið ávirkar hansara sinnalag til dagligt, sigur Birgar, at tað heldur hann ikki. - Nei, tað haldi eg ikki. Og tó. Eg minnist eitt summar tíðliga í nítiárunum, tá vit høvdu liggjandi mjørkaveður
aftan fyri Summarfestivalin í Klaksvík? Hevði tað verið betri um Klaksvíkar Kommuna skipaði fyri? Nei borgarstjórin má hava misskilt okkurt grundleggjandi. Orsøkin til at júst tónleikarar og tónleikaf
sýrur og brenna kollektiv bál, meðan vit til fánýtis bíða eftir SEVsa ljótu og lasaligu vindmyllum. Nei, modernaði heimurin hevur tørv á olju. Komandi tjúgu árini, bara fyri at nøkta øktan eftirspurning
Havn, og tá kom sama familja aftur at spyrja um handan spennandi siglitúrin, sum eg hevði tosað um. - Nei, segði eg, tað var í gjár! Í dag er túrurin avlýstur, tí líkindini í Vestmanna eru so vánalig. Tað
Vit kenna vágan, og nú er tað væl upp til okkum at gera av, hvat vit gera við hesar upplýsingar. Men nei, siga hasi, vit hava valt. Tey vita betri enn vit, hvat ger okkum glað og lukkulig. Og tí, eins og
onkur fagnandi orð eisini á prenti. Men í bløðunum var aftur eiðasørt – har stóð onki. Og hví tað? Nei, fjølmiðlafólkini hava frí eftir lokna arbeiðstíð fríggjadag, verður sagt, og tey fara treyðugt fj
tí neyðugt við 12 ja-atkvøðum. Tann tingmaður, sum ikki atkvøddi, kom tí í veruleikanum við einari nei-atkvøðu. Henda áseting í kunngerðini fekk tær neyðugu 12 ja-atkvøðurnar. Allir seks sambandsmenninir
umhvørvinum í langa tíð hevði givið greið tekin um, at hetta var neyðugt, um framburður skuldi tryggjast. Nei, hann fylti sama leiðsluliga brennievni í Tjóðpallin, sum hann hevði gjørt tey undanfarnu 15 árini
, lat meg tá straks vísa aftur hasa romantisku røvarasøguna, at “hjúnabandið byggir á kærleika”. Nei, tað ger tað ikki. Hevur ongantíð gjørt tað. Hjúnabandið byggir ikki á kærleika, men er motivið fyri
