vetrarsvøvnin fer. Mannalívið somu lagnu eigur Frá mansins sáði í kvinnukviðið grør Sprettur úr móðurlívi kæra barn Blómar millum móðir faðir vana tú gævið tær untist fagra fríða lív. Tó tann dagur altíð koma

trupult at fáa at vita, hvør hevur søkt. – Tað meti eg meg at hava fingið at vita í november í ár. Kæra bleiv send Løgtingsins umboðsmanni 23. november, men sendi hann kæruna til Mentamálaráðið. Málið er

kærurnar, sum komu inn. Tá vórðu vit biðin um at lata vera við at fortelja tað fyri nøkrum, at tey kundu kæra, tí úti í Tinganesi komu tey í neyð av kærunum, sum hópaðu seg upp. Vit fingu ikki nakað niðuskrivað

hetta og tí heldur hann ikki, at talan er um at kappa á stokkinum. Ein atfinning er, at tá ið tey kæra til Vinnumálaráðið, er tað Peter Østergaard, sum avgreiðir málið og hann arbeiðir á Heilsufrøðiligu

kk at gera, men byggir á mínar málsligu førleikar og mín djúpa kærleika til føroyskt mál – okkara kæra móðurmál, sum eingin uttan vit føroyingar hava áhuga í at verja! Men tá ið Løgtingið nú ætlar at gera

vit umrøddu trupulleikan, eisini trupulleikan í Sunda kommunu. Les eisini: Ringja til løgregluna at kæra sína neyð Og Heðin Zachariasen ásannar, at so er. Hann heldur, at eitt, sum ger trupulleikan serliga

Vit eru í eini støðu, har ungar barnafamiljur kæra sína fíggjarligu neyð í miðlunum. Tá eru vit á vandakós. Tað eigur ikki at henda. Og nú er stórur tørvur á, at øll politiska skipanin stendur saman. Vit

ræsur. Hann sigur við Skúlablaðið, at skúlaleiðslur hava gingið kropp á kroppi til Lærarafelagið at kæra sína neyð. - Eitt nú eru vikartímarnir skerdir nógv, eins og tímarnir til serligan tørv. Ein av stóru

rnevndirnar. – Tey, sum eru ósamd við eina avgerð um at umsorganaryvirtaka eitt barn, kunnu altíð kæra málið til Føroya rætt, sigur Starvsfelagið. Tí heldur Starvsfelagið, at tað er ósømiligt at leggja

jørð og um Guðs hjartalag. 8. O, gævi eg kundi sungið so, tá gleddist Jesu lund; tí eg við varð Guðs kæra barn á halgu skírnarstund. 9. Eg gleði meg hvørt jólakvøld um Harran Jesus Krist. At hann av sonnum