skulu syrgja fyri ævigu lagnu okkara. Lív og lagna okkara er í Guds hondum, og trúgvin er nettupp álit á, at eingin av okkum kann syrgja so væl fyri sær sjálvum, sum Gud kann tað. Og eru vit í lívi okkara

fram sum eitt tekin, eitt tekin til trúgv. Evangeliið vil læra okkum at trúgva á Guð, at hava fult álit á okkara himmalska faðir. Tað vil minna okkum á, at tað dagliga breyðið ongantíð verður nøkur sjálvfylgja [...] og har skal hon verða standandi, fyri at vit júst skulu minnast til at biðja hana hvønn dag. Og tað álit skulu vit hava á Guð, at hann hoyrir okkum, tá ið vit biðja. Men frásøgnin um undurgerningin vil eisini

ímóti í øllum lívsins viðurskiftum Í honum er ongin fordøming fyri tey, ið hvíla í honum og hava fult álit á hann! Amen. Andreas Andreasen

Mítt álit eg seti til Harrans. Soleiðis byrjar sálmurin. Byrjanin er samstundis niðurstøðan hjá Dávidi, tá vinir og viðhaldsfólk ráða honum til at flýggja, tí vandin er stórur. Viðhvørt tykist tað sum [...] fara. Í allari neyð síni kendi Dávid staðið, har hjálp er at finna. Ikki fjøllini, men Guð: »Mítt álit eg seti til Harrans«. Eisini vit vilja gera ta sannroynd, at Harrin er trúfastur og álítandi. Tað

menniskju ikki vilja trúgva, at hetta er støðan. Annaðhvørt sýta tey at viðurkenna tað, ella seta tey álit sítt á, at tað endar væl kortini. Men vit mega ongantíð gloyma, at sannleikin broytist ikki, um menniskju [...] vegurin, sum gongur úr hesum myrkri og heim í æviga ljósið í Guds høllum Gud hjálpi okkum at seta álit okkara á hann og hann aleina. Amen. Hans Jacob Joensen

Hvat er okkum nóg mikið, hvat seta vit álit okkara á og hvat vilja vit rósa okkum av. Hettar vórðu spurningar, sum Paulus apostul eisini kendi, og sjálvt um hann var greiður yvir, at hann hevði nógv, sum

ikki verdur, at tú kemur á gátt hjá mær«. Bæði hin spitalski maðurin og herhøvdingin hava treytaleyst álit á Jesusi. Hin spitalski sigur: »Harri, um tú vilt, so kanst tú gera meg reinan«. Við hesum ásannar [...] gera, sum hann vil. Herhøvdingin fær høvi til enn týðiligari at játta trúgv sína og at vísa Jesusi álit. Hann sigur. »Sig tað bert við einum orði, so verður drongur mín frískur«. Av egnum royndum visti

Hann sigur einastaðni, at hann veit á hvønn hann hevur sett álit, ella trúgv sína á, og hann er vísur í, at hann, sum hann hevur sett álit sítt á, er mentur at varðveita tað, sum honum er litið til, til [...] hevur hettar innsigli. Harrin kennir síni. Kennir Harrin okkum sum tey, sum hava sett alla vón og álit sítt á tann grundvøll, sum lagdur er Jesus Kristus. So renni eg ikki líkasum upp á ívist, málið hann

skapandi orð. Vit og skil okkara skilir hetta ikki; men hesin veruleiki kallar okkum til trúgv og álit á Guds orð. Eingin vitskapur kann sannføra okkum um, at tað er so. Her velst um trúgv ella ikki trúgv

aftanfyri áhugabólkin, regluliga vorðnar kunnaðar um gongdina í málinum. Álit um ætlanina Í løtuni arbeiðir bólkurin við at skriva eitt álit ella eina dispositión um verkætlanina, og ætlanin er, at álitið skal