førdi til at Føroyingafelag varð stovnað 27. jan 1889 í Føroyum. Føroyingafelagið hevði tvey høvuðsmál á skránni. Fyri tað fyrsta: At fáa føroya mál til æru, og tað næsta var at fáa føroyingar at halda saman [...] okkum øll at hoyra um hvat fyrigekk har, so her kemur ein stuttur samandráttur: Fundurin byrjaði við at Mads A. Winther bað fólki vera vælkomið og greiddi frá, at fólkamøtið var til tess at birta hugin [...] endaði við at formaðurin í føroyingafelagnum takkaði undangongumonnunum fyri at hava fingið fundin í lag, og stigtakararnir takkaðu øllum, ið vóru komin. Blaðið Føringatíðindi endar við at skriva, at tá fundurin

egnu burtur av liðnum, kosta so nógv, at tað er næstan høpisleyst at reisa hendan spurningin. Eg haldi tó, at tað ber illa til at vænta at fáa eitt ógvuliga stórt evropeiskt felag her heima, ið kundi verið [...] Føroyum Ion Geolgau roknaði ikki við, at stigið hjá føroyskum fótbólti var so høgt, tá hann kom til Havnar at arbeiða í fjør. HB-venjarin heldur, at tað ber ikki til at samanbera styrki á sterkastu feløgum [...] koma hagar av bygd at búgva og spæla. Tað er púra náttúrligt, at havnarfeløg ofta liggja ovast á talvuni. Og um vit vænta at fáa betri úrslit úti í Europa, so eru vit noyddir til at hava tvey ella trý

Dávid, tá ið hann hevði havt í hond at drepa Savl. At eg altíð spældi, at eg var Sigmundur og bardist við Trónd, var pápi atvoldin í. Honum dámdi ofta seinnapartin at fara og reika eitt sindur í Havnardali [...] um meir. Men kortini fór eg at hugsa um, at tað mundi vera okkurt frá fornum døgum, sum eg hevði gloymt, men sum tó rein við meg enn, tó at eg ikki visti av tí, og eg fór at hugsa um, hvørjum eg hevði gingið [...] roykstova kortini, alt var mest sum deydligt harinni. Betri kann eg ikki lýsa hetta enn at siga, at vit tosaðu altíð heima um at fara uttar í roykstovuna, meðani grannfólkini, Mass Berg og Julianna, altíð fóru

harmast nógv um, at Føroyar vóru so smáar. Hann segði seg øvunda íslendingum nógv, at landið var so stórt. Vit mundu hava almikið um at vera at røkja hetta land - ?og at røkja land er sum at fevna konu?, legði [...] Jógvan hevur ilt við at koma fram við tí, sum nívir sinnið, men prestur biður hann ikki smæðast. At enda fær Jógvan sagt tað, sum nívir hann. Hann spyr: Hvussu skal ein bera seg at við at fáa nýtt rossaslag [...] um tað ber til at siga, at Janus var tjóðskaparliga klovin. Sum yrkingin ?Fosturlandið? váttar, hevur fáur yrkt so heilhugað og reint um heimlandið sum hann. Kanska ber tað til at siga, at hann undir síni

til biskups, at hann ikki heldur skal senda meg til at vikariera. Men hetta hevur sjálvandi tikið mær nógv, av tí at tað nú var ynski mítt at fara til Føroyar og brúka tey seinastu árini til at arbeiða fyri [...] húsini hjá H.C.Andersen í Odense. Tungt at siga prestafólkunum farvæl So væl dámdi mær í Hesselager prestagarði, at tað var tungt at siga farvæl, tá stundin var komin, at vit skuldu skiljast. Ein kendi seg [...] ráðs. Rasmus ráddi honum frá at søkja. Fyri tað fyrsta tí, at konuni ikki dámdi í Føroyum, og tá hevði hon eisini vánaligari heilsu. Eisini væntaði Rasmus, at hann fór at fáa so harða mótstøðu frá ymsum

spennandi at brúka, og sum er munadygt, um rætt verður borið at. Er tað so, at kapitalisman hevur víst seg at vera so mikið dynamisk, at politikarar sum Jørgen Niclasen (sí fyrru grein) hevur ilt við at fylgja [...] serliga sjónskt í ídnaðarsamfelagnum, er burtur, tá hugsað verður um hesa stætt. At arbeiða er at slappa av og at slappa av er at arbeiða. Hetta eru ung fólk við piersaðum kroppi og tatoveringum, men sum hava [...] tíðarøldini, uttan at mentanararvurin skal vanrøkjast og uttan at demokratiið sum grundmentan skal líða undir nýggju rembingunum. Nýggja mobila tíðin hevur fingið nógv at halda, at viknaðu sosialu bondini

royking, at taka sól og annað. Tað er eisini hjartaleyst at brandskatta hartarbeiðandi familjur, sum hava tungt við at vinna nóg mikið til dagin og vegin, Og tað er eisini hjartaleyst at yppa øksl at arbe [...] politisk mál. Har meti eg, at eingin tinglimur er eins, og tí eru royndirnar, sum hvør einstakur ger sær, ikki møguligar at geva víðari til onnur. Tað er sum at hoyra eitt lag ella at eta eina máltíð. Upplivingin [...] áðrenn tey eru búgvin til at velja sigarettina, eru bundin av henni. Tá tey so gerast vaksin, angra tey, at tey fóru at roykja, tí tað slepst næstan ikki burturúr tí aftur. Megnað vit at halda tey burtur frá

tískil neyðugt at satsa upp á at styrkja ta almennu/kommunalu mentanina og ta sivilsamfelagsligu mentanina. Eg nevndi fyrr, at bygdafólk í dag eru at meta sum býarfólk, og hetta merkir, at bygdafólk eisini [...] ing at gera, men tað er hinvegin neyðugt fyri at hava eitt ektað demokrati, at flestir partar av samfelagnum eru umboðaðir. Og kvinnur umboða hóast alt næstan helvtina av fólkinum. Har er einki at rafla [...] live-tónleik, er neyðugt at hava eitt spælistað, og fyri at eitt spælistað kann bera seg, er neyðugt at fólk koma og lurta. Og um fólk ikki koma at lurta nóg ofta – kanska tí Gekkurin er so ótrúliga spennandi

loysing krevst. Fyri at vera til í altjóða samfelagnum mugu vit vera eitt sjálvstøðugt land. Tað er tað vit fara eftir. Tað nyttar ikki at blíva við at fáa allan heimin at broyta seg so, at vit kunnu passa [...] okkum at byggja víðari á er bæði ómissandi og varðandi- og tað hvørvur ikki. Skilnaðurin er sárur tað vita vit. Tað skal vera mín vón, at takksemi við tíðini kemur at fylla meira enn sorgin, og at vit øll [...] ótrygg. Her er bara eitt at gera. At halda fast í demokratisku virðunum og ikki missa fótafesti. At virða frælsi bæði tjóðarfrælsi og persónliga frælsi, talufrælsi og savningarfrælsi. At stuða undir og virða

bundið seg til ikki at søkja hvørt at øðrum. Eg skal royna at greiða frá í stuttum, hví Týskland seinast í juni 1941 breyt hetta lyftið. Her eiga vit í fyrsta lagi at minnast til, at londini vóru klassiskir [...] fíggindar, og at tey í fyrsta heimsbardaga høvdu verið í stríði. Harnæst eiga vit at minnast, at Adolf Hitler longu í Mein Kampf hevði skrivað bart út, at hansara politiska ætlan var at taka ein part av [...] var í røðuni, sum boðaði frá, at hann kanska fór at vaksa við uppgávuni. Eitt nú kallaði hann sínar landsmenn "brøður og systrar", eitt tekin um, at hann fór at royna at fylkja og savna tjóðina. Um hetta