Føstulávintsmánadag 23. febr.: Vit sláa pott í kjallaranum. Aftaná eta vit føstulávintsbollar og hugna okkum. Mikudagin 25. feb.: Myndaveving. Hósdagin: 26. feb.: Myndaveving við Súsonnu í Jákupsstovu.
Fiskirannsóknarstovuni raðfesta vit gransking høgt, sigur Hjalti í Jákupsstovu. – Málsetningurin hjá okkum er í longdini, at øll starvsfólk, sum arbeiða á økjum, har tað ber til, skulu hava eina Phd-útbúgving
knóranum, hoknaði Bakkafrost sum kunnugt eisini. – Eg minnist, at eg tá helt tað var ein ósigur fyri okkum, men í dag dugi eg væl at síggja, at húsagangurin hevur verið við til at myndað tað fyritøku, sum
ymiskt tilfar úr Ravnsoynni norður í Grátufjørðin. Hann væntaði nokk, at loyvið skuldi liggja fyri okkum, tá ið vit komu yvir, men so var ikki. Vit bíðaðu í fleiri dagar í Grátufjørðinum, og loyvið kom
at minka 10 prosent í orkunýtslu næstu tvey árini, men tað merkir als ikki, at vit so fara at seta okkum upp afturá. Tað snýr seg um at verja umhvørvið sum mest, og samstundis at gerast meiri óheft at
ur til alla professionella ruskburturbeining her á landi. Og Lions-Club veteranur burturav og so: okk-ja, ”you name it” - -. Rørandi er frásøgnin um lívlanga vinarlag hansara við barndómsvinin Pola, sum
arbeiði, og tað er neyðugt, tí tað eru so nógvar kenslur knýttar at gomlu filmsrullunum, fólk lata okkum upp í hendi at yvirspæla fyri seg. Tað finnast góðar søgur aftanfyri flest allar tær filmsrullur
í sjálvum sær hava verið smáar søgur, og tískil hevur tað meira verið ein spurningur um at finna okkurt at siga til góðu myndirnar. Besta dømi um hetta er Føroya-filmurin hjá Juliusi Høgnesen. Í øðrum
herðarnar. So við og við, sum fólkini av marknaðinum komu framvið, steðgaðu tey á og prátaðu við okkum. Nógv av teimum vóru trúgvandi. Tey sungu eisini fyri okkum. Tey góvu sær góðar stundir, hóast
til kanningar á Landssjúkrahúsinum. - Tá eg fór til hús eftir læknavitjanina, føldi eg á mær, at okkurt var, sum tað ikki skuldi vera. Eg visti tá, at okkurt var galið, sigur Dánjal. Svullur í endatarminum
