arbeiðsloyvi. Í summar tók løgreglan í Drammen 19 eysturevropearar, sum arbeiddu har ólógliga. Tað var sama felag, sum hevði fingið tey at koma til Noregs. Løgreglan hevur ikki gjørt av, um hon fer at leggja
ímyndin av nýggju Britpop-rørsluni. Ta einu ferðina góvu tey bæði orkestrini enntá út single-plátu sama dag. Tann tvídystin vann Blur, sum við Country House seldi 274.000 eintøk fyrstu vikuna mótvegis teimum
rokið í einum máli, har øll hava eina meining. Mínir starvsfelagar í Havn merkja hetta als ikki á sama hátt, sum eg geri her í Norðoyggjum. Tað hevur verið rættiliga strævið til tíðir, sigur Óluva Klettskarð
brennandi ynski um rætta lønarlagið hjá føroyskum sjúkrarøktarfrøðingum í mun til aðrar fakbólkar við sama útbúgvingarstøði, fær hana at kjema ótroyttiliga. Hon er stinn, áhaldin og arbeiðssom. Og í 12 ár
eru teir somu, eins og útsjónd og tekningar. Onkur uppskrift er tikin út, til dømis har tvær eru til sama rætt. Eisini er okkurt smávegis skoytt uppí, eitt nú við rabarbum og rótum. Og so eru nøkur orð blivin
taka við lukti ella smakki av øðrum, sum er í frystikassanum. Vaniljuísur verður gjørdur á sama hátt og av sama tilfari, bert verður ein teskeið av vaniljusukri latin í ístaðin fyri nougat. [...] eru teir somu, eins og útsjónd og tekningar. Onkur uppskrift er tikin út, til dømis har tvær eru til sama rætt. Eisini er okkurt smávegis skoytt uppí, eitt nú við rabarbum og rótum. Og so eru nøkur orð blivin
at umsita. Síggi fyri mær allar tær fittu úlpurnar, ið hingu á smáu knagunum og allar so gott sum sama slag, men onkur eitt nummar størri enn ein onnur kanska. Men har var eingin kinkur í, talmerkt var
Meinhard og Sveinbjørn, ið høvdu verið í Klaksvík hjá okkum í stytri og longri tíðarskeið, og sum vóru um sama aldur sum beiggjarnir hjá mær. Tí vóru foreldrini hjá Óluvu, Súsanna og Kjartan Hentze, so fegin um
hildið stongini fyri vitnið, at nú kundi hann koma upp til hansara, og vitnið vildi halda línini. Í sama bili hoyrdi vitnið, at teir, sum vóru niðanfyri, róptu, og samstundi sóu teir at nakrir steinar lostnaðu
megna, tá spælið hjá okkum riggar, og allir sum ein vóru vit samdir um, at vit ikki vístu í nær námind sama spæl hesaferð. - Í seinna hálvleiki eydnaðist tíbetur hjá okkum at reisast. Teir megnaðu heldur ikki
