sigur, at tað var ein heilt fantastisk kensla, tá hon sá, hvussu holdið á manninum byrjaði at skifta lit - frá, at John Ellefsen var kolbláur, til hann fekk vanligt dæmið og húðarlit aftur. - Tað er trupult
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			r, sum byrjan upp á kjakherferðina »Hav og Klima – læg kursen om«. Endamálið var at fáa døpru útlitini fyri havið og tilfeingið í havinum hægri upp á altjóða verðurlagsdagsskránna fram til veð
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			var byrjaður at trýsta, broyttist liturin í andlitinum hjá manninum frá myrkabláum til ein bleikan lit. So gjørdi tað í øllum førum mun, tað sum Jákup var byrjaður uppá. Men har var eingin pulsur! – Eg
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			burtur av teimum bláu. Óhugsandi er ikki, at onkur av innfluttu harunum hevur havt eitt slíkt íborið lit-gen. Sambært okkara fyrsta djóralækna, Carl Johan Bech varð tann seinasta hvíta haran - snjóharan -
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Havnar Arbeiðsmannafelag í 25 ár. Hansara fremsta eyðkenni var, at hann dugdi at tinga seg til úrslit uttan lemjandi verkføll. Hann av fyrst og fremst kendur sum slóðbrótari við síni eftirlønarskipan,
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			ímillum fyri seg. - Vit hava kallað hvønn skúla fyri ein heimspart, og hvør heimsartur hevur sín egna lit. Samstundis sæst millum heimspartarnar soleiðis, at tey yngstu kunnu síggja inn í lovaða landið, sigur
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			vit síggja í november, er millum annað jóansøku hjálpirót. ##med7## – Urtagarðurin broytir skap og lit ígjøgnum summarið, og tað er tað sum er so gevandi. At sita uttanfyri og hyggja at eini blómu, tað
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Væntanin um eina skjótari normalisering í útflutningsvinnum okkara samsvarar væl við dagførdu útlitini fyri heimsbúskapin hjá IMF og OECD; búskaparligu útlitini fyri stóru útflutningsmarknaðir
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			– og tað er nú tað hendir. Politiska samferðslunevndin er farin til verka, og sjúkrahúsið liggur á lit de parade. So løgið tað ljóðar, og so marghjáttligt tað enn kann tykjast, so vóru tað suðuroyingarnir
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			upp fyri nógvum tingum í Kvinnufelagnum, og her stóðu kvinnurnar saman uttan mun til politiskan lit og stuðlaðu hvørji aðrari, sigur Lisbeth Petersen, sum minnist at lívið sum kvinnuligur politikari