okt. “Norðlýsið” hevur óivað ligið fyri teymi, tí varð róð um borð. Áleiðis við Frelsunarherinum Veðrið var gott, og eingin ond rørdist. Ein motorbátur sleipaði “Norðlýsið” suður úr Borðoyanesi. Hetta
landi. So komu súlurnar, og tað var enn betri tekin. Men tá var tað eisini skjótt, at vit sóu land. Veðrið var nú batnað. Tá gekk so skjótt inn eftir, tí nú var væl av vindi aftur. Tað tók 36 tímar, frá tí
vóru farnir við línu um morgunin. Báturin var stórt áttamannafar, sum eitt borð varð sett oman á. Veðrið var gott, men tað frískaði út á dagin til storm um kvøldið. Tað var roknað við, at teir eru farnir
hvussu menn av tilvild kundu sleppa undan lagnuni. Johan Müller hevði verið sjúkur í fleiri dagar. Veðrið hevði verið gott. Sámal, beiggi hansara, hevði so passað motorin. Hendan morgunin nú kemur Johan
var farið yvir á Vesturlandið, og aftaná tað á Eysturlandið í Íslandi fram til oktober, alt sum veðrið var. Í 1882 misti Jógvan tveir mans inni á Norðfjørðinum. Teir vóru Jákup Pauli Joensen av Eiði
hug meðan prátið heldur áfram sum tað plagar í Grafiska Verkstaði Føroya um lívið og listina og um veðrið og kjøtið. Myndirnar hjá Claus Carstensen verða at síggja saman við myndum hjá Tóroddi Poulsen á
maður Tíð var ikki at práta so nógv saman hesaferð. Mamy hevði nevniliga aftur skund, tí hann øtlaði veðrið við kavaroki. Hon ætlaði sær til hús aftur á Viðareiði um kvøldið, nú koyrandi var undir Leirvíksfjørð
verið í Føroyum fyrr og eru spent uppá at síggja landið og ættina. Men tey hava longu sæð, hvussu veðrið kann vera. Tá ið tey lendu fóru tey til Gásadals, har tað var sólskin. Í Havn var greytasvart í mjørka
”Frøði” um eitt vulkangos í 1816 í Indonesia, tað allarstørsta í nýggjari tíð, sum eisini ávirkaði veðrið í Føroyum. Ein spennandi søga haldi eg enn. Greinin kallaðist ”Árið uttan summar.” Tá eg fekk ma
Hallstein er klaksvíkingur, fær hann onki skot um skottilburðin í Klaksvík. Bara »small-talk« um góða veðrið og spurningar um teir báðar blaðmenninar, ið renna í hølunum á honum. Men øll hava hug at smílast
