vinnustarvið, eg var einasti umsøkjarin til tað starvið. - Í 80-unum var størsti trupulleikin í heilsuverkinum tann, at vit fingu ikki fólk at arbeiða. Trot var á sjúkrasystrum og ein varð noydd at bøna [...] hava ongantíð verið heilt normal viðurskifti galdandi. Sum leiðari var tað sera hart, men ein búnast eisini. Í mun til tað fakliga var tað ógvuliga hart ikki at fáa nóg mikið av fólki til at røkja sjúklingarnar [...] ábyrgdina. Deildarsjúkrasystrar fáa ikki nógv meiri í løn enn ein vanlig sjúkrasystir, og arbeiðir ein sjúkrasystir í vaktum fær hon meiri enn ein deildarsjúkrasystir, sum helst skal taka vaktir, tí hon skal

langt lív. Hetta var kenslan eg sat eftir við, nú boðini bórust um, at Anna Larsen var farin. – Ein kensla av takksemi og hepni hóast sorg og sakn! Havi vita um Annu Larsen frá barni av. Men tað var ikki minst [...] er Anna Larsen! Men Anna var ikki einsamøll um sítt nærlagni! Petur, maðurin, var eisini altíð stuðlandi í hesum arbeiðinum – bæði praktiskt og fíggjarliga. Tey bæði vóru ein fyrimynd fyri okkum øll! Men [...] minst vóru tey ein fyrimynd fyri teirra børn, sum eisini hava verið ÍF og arbeiðinum innan ítróttina í bygdini ein trúgvur og hollur stuðul. Fyri júst fimm árum síðani eydnaðist tað mær at hava eitt prát

gott. Konsertin var í tveimum helvtum. Tann fyrra var amerikonsk, tann seinna var føroysk. Mær dámdi nógv betur ta seinnu. Og tað hjálpti eisini, at Spæliplássið stigvíst fyltist, og hetta speglaðist eisini [...] á G! festilvasins næsta degi 2025. Tað var kanska eitt sindur trekt í fyrstuni. Klokkan var blivin 17, men tað føldist næstan sum, at tað var miðdagur. Fólkið var ikki ordiliga komið í gongd aftur. Nógv [...] ordiliga raknaði við tað seinasta korterið av konsertini. Hann tóktist mær kanska eitt sindur trekur at byrja við, sum at hetta bert var ein konsert aftur at rúgvuni, men kenslan broyttist, sum konsertin fráleið

hevði sett sær fyri at vita, um hon var vanlig kvinna, og fór í song við einum ungum manni. Hetta var ikki av kærleika - tí tað visti hon ikki hvat var. Hetta bert var einstøk hending, og hon sá ongantíð [...] eftir hitti Berit ein mann, sum hon giftist við. Hetta var fyrstu ferð hon hevði veruligt kynsligt samband, og maðurin var eisini góður við hana, men Berit endaði í einum lívi, sum var nógvar ferðir verri [...] fram í mær, og vildi eiga hesa nýggju kensluna, sum var vakt í mær. Tá fór eg at leita eftir einari meinigheit, har eg kundi læra Gud nærri at kenna. Berit brosar hugaliga, hóast tað ikki var nøkur góð uppliving

hana, ikki minst um lívsdreymar. - Hetta var eisini orsøkin til, at eg mangan varð boðin heim til fremmand fólk at práta, tí tey sóu, at her kom ein, ið líkasum var staðin av tí heila og sum hevði tíð [...] artar seg fyri okkum menniskju, var tað týðandi at leggja leiðina framvið staðnum aftur. Eina árið fyrst í sjeytiárunum var Maria á háskúlaskeiði í 9 mánaðir. Hetta var nærhendis Holsterbro í Ulfborg, [...] hóast tað nívdi meg inn á hjarta. Eg havi mangan brigsla mær hetta og havi ongantíð fyrigivið mær sjálvari, tí mær longdist so ómetaliga illa eftir teimum alla tíðina, sigur Maria. Sum tó skundar sær at

tað er mannminkandi ikki at sleppa í song og uppaftur, tá ið ein vil. - Dóttir ein mann á einum ellis- og røktarheimið foraldi mær, at nú ein dagin hevði pápi hennara sagt, at nú merkti hann av álvara [...] ómetaliga góð við búfólkini og tey hava avgjørt hjartað á røttum staði. - Eg haldi, at tað er hetta, sum heldur teimum uppi, men tey eru heldur ikki meiri enn menniskju. Í mínum hugaheimið er tað bara ein spurningur [...] verk og tey spyrja javnan um støðuna og um fundur hevur verið sparingar o.s.fr. Hon heldur, at hetta er ein heilt ómetaliga óvirðilig og mannminkandi støða at seta tey í. Tað er eisini mannminkandi og

"Norrønu"; Beinanvegin knýttu vit vinarbond; eg skilti, at her varð ein vinur, tú kundi hava fult álit á. Eg haldið, at bæði eg og Maibritt áttu ein sera góðan og trúfastan vin í Homm. Tá ið eg og Maibritt fluttu [...] húsini spurdi eg Homm, um hann vildi rætta mær eina hond - sjálvandi segði hann ja, men, hann vildi bara bróta niður; at byggja uppaftur, ja tað mátti eg taka mær av sjálvur - segði hann; men, tá avtorðnaði [...] gleðin glógvaði í eygunum á børnunum. Ikki gjørdi hann mun á nøkrum, men varð eins góður við øll. At dóttir okkara varð góð við Homm varð púra vist; hon gleddist um hvørja løtu, hon varð saman við honum

mostrini - ein sera góð og ógloymandi ferð fyri okkum næmingar, og ein ferð, sum mangan hevur verið á máli okkara millum. Páll var lærari nøkur ár, men politikkurin hevði hansara stóra áhuga og var hann nógvu [...] álvarslig sjúka rakti hann - og hetta hendi knappliga sum ljós frá klárum himni. Frá at vera ein framfúsin maður, virkin familjumaður og borgarstjóri á Tvøroyri, broyttist hetta til ein kamp fyri at yvirliva, og [...] hann var vísur í, at hann aftur kom at verða saman við sínikæru mammu, og pápa sínum, sum hann misti á heilt ungum árum. Mær untist at kenna Páll frá heilt ungum árum sum lærara áTvøroyri og var hann við

samband við áhoyraran. Ein trio er eftir mínum tykki er tann ideella jazzmanningin, og hon kemur har av álvara til sín rætt. Føroyskir slagarar Men bróðurparturin av skránni hjá JazzOasis var faktiskt sjálvgjørd [...] sjálvgjørd løg. Teir høvdu allir tríggir skrivað løg, og tey vóru knasandi góð. Serliga væl dámdi mær jazzútsetingina av lagnum hjá Ega Dam ?Selatrað 8. juli?, sum Herluf hevði gjørt. Høvuðsskoðsmálið til teirra [...] jazzleikarans - sum ljómaðu inni í lítlu dansistovuni. Stovan hóskaði væl til sovorðnan café jazz, og tað var stundum, tú gloymdi, at tú vart í Norðurlandahúsinum og ikki í onkrum jazzklubba. Hesa kensluna saknar

stolt gav mær, til mína fyrstu Ólavsøkuskrúðgongu, sum tingmaður. Barnalæran frá tær og pápa, varð holl og góð. Tit lærdu okkum systkini, hóast ymisk av lyndi, at vera góð við hvønn annan. At vera góð við Føroyar [...] ommu, vermammu og langommu, Adu á Reynatúgvu. Ein vónarrósa rann Úr jørðildi av vónum, um skurvut lendið var, tó tyrptist lív av tónum, tí trúgvin livdi har. Ein sólarglæma gevur, tí fløva tørva man, so mildar [...] biðið meg vent hin vangan til, tá høggini komu, og orðini hoyri eg fyri mær enn, serliga tær ferðirnar í vangin ikki víkur. Sum omma var tú sum tikin úr leikum, og nívir tað hjartarøturnar at lívinum, at tær