kaneli og smørklatti, og dámdi mær greytin so væl, at eg fekk tær at gera rísingreyt til mín hvønn einasta dag, forkelaður sum eg var. Uttan fyri høvdu tær purrleyk, og so væl dámdi mær purrleykin
itingini alt til umstrídda umhvørvisfelagsskapin. Hon freistast tó til at skíra nýggjasta átakið frá Sea Shepherd at vera eina tilvitaða manipulatión, bæði av føroyska grinda
plagar liðið at tapa 0-6 og meira, tí landið er ein av stórmaktunum við Frank Rijkard á odda. Seinasta dystin taptu vit eisini 0-2 móti Irak, og tað var eg hinvegin ikki so nøgdur við, sigur Tom Saintfiet
Poulsen tók í gjár sæti á tingi fyri Jógvan Skorheim, sum hevur sitið har fyri Kára P. Højgaard seinasta árið. Og fyrsta dagin slapp Kristianna at vísa sítt virði sum talskvinna fyri smábarnafamiljur
Kirkwall. Tað sá illani út, men vit máttu blíva við at krússa. Eg visti frá míni fyrru vitjan eitt einasta kennimerkið har um leiðir. Tað var eitt gamalt slott, sum stóð har í víkini. Hetta slott var serliga
samgonga er før fyri at nerta skipanirnar aftur. Eitt dømi er fiskimannafrádrátturin, og nýggjasta dømið er flatskatturin. Latið okkum ímynda okkum, at vit eftir næsta val hava eina samgongu millum
hann helt at tað vóru einastu ráð at fáa eldin yvir borð. Tá máttu vit grína. Hetta mundi vera einasta løtan á túrinum, sum var eitt sindur skemtilig. Alt var so gjøgnumbloytt av dampinum, koyggjuklæðini
Hesum slapp Petur ikki heilt snikkaleysur burturúr, og eg minnist sum smádrongur, at menn í ramasta álvara tosaðu um, at hann politiskt var merktur av hesum, at treysta tjóðveldishugsjón hansara
Fyrsti sangurin frá bólkinum er nú almennur. Sangurin kallast Saman Við Tær, og á hesum sangi er Asta Højgaard, sum eisini er kend úr Faroe5, gestasangari. Eisini er Herluf Lutzen við á gittar. Fyrsta
– Serliga í Danmark er áhugin stórur í ár. Tað sóu vit seinasta vikuskiftið á størstu frítíðarmessuni í Danmark, »Ferie for alle«, har áhugin fyri Føroyum var størri enn nakrantíð. Smyril Line
