samgonga fekk sín mønusting av samlaðu handfaringini av spurninginum um Sandoyartunnilin. Undanfarni løgmaður førdi fleiri ferðir fram, at fullveldissamgongurnar samtyktu og settu í verk Vágatunnilin og No
samgongulimir hava víst á álvarsom brek við samgongupolitikkinum og við ólavsøkupakkanum. Fyrrverandi løgmaður Edmund Joensen hevur víst á, at løgmansrøðan gevur eina alt ov bjarta mynd av samfelagnum og, at
gera sít til, at fólkið trívist og støðast. Um lokal mentanarhús og um ítróttarverkætlanir, sum løgmaður eisini hevur í huga, er bert alt gott at siga og her eigur at verða farið til verka sum skjótast
harðan kritikk, men tað rínur ikki við, tí fíggjarmálaráðharrin og fylgisneytar hansara, løgmaður, Jenis av Rana og Kári Post halda seg eyðvitað duga betur. Jan Otto Holm vísir í »Eygamálinum«
samstundis sum Jørgin við sínum bluffnummarið bjargaði sínum politiska lívið. Men álvaratos harra løgmaður, vigar undirskotið á fíggjarlógini veruliga tyngri enn tann fjøld av fólki, sum nú eru komin upp
ólk teljast millum tey fólk, sum fáa væl oman fyri miðal burtur úr flatskattaskipanini. Løgmaður og landsstýrisfólkini fáa tað, sum svarar til eina slaka eyka mánaðarløn í skattalætta – væl
rin, ið varðar av økinum, hevur sagt, at landið skal tjóðartaka tjóðarflogfelagið aftur, og løgmaður hevur sagt, at øktur ríkisstuðul úr Danmark millum annað skal brúkast til bíligari flogferðaseðlar
kom í ljósmála slíkt, vit ikki hava sæð áður í føroyskum politikki. Kaj Leo Johannesen, løgmaður, var krumtappurin í eini breiðari politiskari semju millum samgongu og andstøðu, sum eisini
vera í fínasta lagið, at verkfalskassar hjá fakfeløgum verða tømdir. Ilt er at skilja, at løgmaður og samgongan lata sær lynda hesa arrogansu. Tí ósemjan millum partarnar er alt ov lítið
lágaldurin og skulu gjalda skatt. Men tey sleppa ikki á val, vera við til at gera av, hvør skal vera løgmaður og ávirka tær avgerðir, sum hava beinleiðis avleiðingar fyri teirra lív hvønn dag. Hetta er