inn á gólvið. Men sonurin legði seg í seingina at gráta. Hann segði, at “nú fert tú á ting, og eg fari ongantíð at síggja teg aftur.” Tað kvøldið lovaði eg, at eg skuldi keypa okkum báðum fartelefon, soleiðis
ingum koma spádómar um eina kreppu, sum kann fáa Wall Street at minna um eina sunnudagsútferð. Eg fari við hesum í huga at spyrja: Hvat gera Føroyar, um ein slík støða tekur seg upp, og hon eisini rakar
skapanina av einum serligum føroyskum mentanarligum samleika, sum byrjaði miðskeiðis í 1800-talinum. Fari eg ikki heilt skeivur, so meini eg at turrur fiskur eisini var á borðinum ta einu ferðina eg havi
á Fiskirannsóknarstovuni, hanga nakrir fiskar. Hetta eru fiskar, sum eru stoyptir úr onkrum tilfari, síðani málaðir og hongdir til pynt. Eg hugsi til stuttleika, hvør av hesum fiskum passar best til
okkum øllum tillukku við hesi bók, sum væl og virðiliga lýsir hendan partin av gøtu- og føroyasøgu. Eg fari ikki sum so at endurgeva stórvegis úr bókini. Tað haldi eg, at fólk eiga at hava til góðar. Hetta
hondbóltsáhugaðu er heilt víst nakað at gleða seg til á ólavsøku.politisku royndirnar mær, og hetta fari eg at arbeiða við. Landsstýrismaðurin hevur stórar heimildir, og eg ætli mær at brúka tær. Tað ræður
spennandi máta, og sjálvandi kunna liva av tí. ? Eg havi sett eitt hálvt ár til at finna út av, hvussu eg fari víðari. Tað er so týdningarmikið at hava tíð til skapanartilgongdina. Mítt mál er egið virki. Í fyrsta
tað tekur um 6 tímar at sigla niðan Thames ánna. Tá verður ikki siglt við nógvari ferð, men hetta fari eg at skriva nærri um, tá ið vit eru komin so langt. Tað er ótrúlig broyting hend nú síðan veðrið
deyðanum eri eg einki mentur. Lívið - tað, sum er aftaná deyðan - fái eg frá Jesusi. Uttan hann so fari eg glataður. Segði mær nakað fyri fyrstu ferð Men alt broyttist ikki so skjótt hjá Hera. Hann fór
eru í dag. Vit hava nú fingið eina breiða mentanarliga bakgrund, ið eg í kvøld frá hesum røðarapalli fari vegna studentarnar í Suðuroynni 1998 at loyva mær at lova, at vit fara at nýta á skilabestan hátt
