Teir dagar tá ið flogið verður eftir ferðaætlani er tað uppgávan hjá stýrimanninum at kanna, hvussu veðrið er og ferðafólkalistan, meðan skiparin kannar tyrluna eftir at mekanikarnir hava hugt eftir henni
Teir dagar tá ið flogið verður eftir ferðaætlani er tað uppgávan hjá stýrimanninum at kanna, hvussu veðrið er og ferðafólkalistan, meðan skiparin kannar tyrluna eftir at mekanikarnir hava hugt eftir henni
men beinanvegin hon var fødd, gjørdist eg meiri varin. Fyrr kundi eg sigla uttan mun til, hvussu veðrið var, eg lurtaði ikki eftir veðurtíðindunum, men eftir, at hon kom, havi eg ansað betur eftir. Bókin
gjørt fyri stólinum, eins og tað er møguleiki fyri at spenna stólin fastan í gólvið, um so er at, at veðrið ikki er av tí besta, og skipið tískil rullar nakað illa. Áður hava fólk í koyristóli verið noydd
skipini, sum eru álitið, ímeðan tey skjóttgandandi ferjurnar mest verða brúktar at hava afturat, tá ið veðrið er gott. Dýrur at leiga Magnus Magnussen sigur, at ein bátur sum Jetliner kostar um eina millión
síðani høvdu vit døtrarnar Marjun og Tordis, sum var við barn, leitað okkum suður til Dals at vitja. Veðrið var av tí fagrasta. Vilhelmina fór yvir í kirkjuna við okkum, har hon spældi tveir sálmar við orglinum
fyrr til marknaðin og høvdu betri møguleikar at fáa góðan prís. Um veðrið var gott, sigldi Skálaberg skjótari enn Vágbingur, men var veðrið ringt, lá betri fyri hjá Vágbingi at koma skjótari fram. Hann trekti
í hesum ódnarveðrinum, at Laura og Immanuel vóru á veg heim undan Íslandi og ikki bóru boð í bý. Veðrið var so ringt, at tað var ikki hugsingur um at ganga á dekninum. Teir ungu dreingirnir sluppu ikki [...] varð at seta telefonir upp, so teir kundu hava samband við genturnar heima, meðan teir vóru úti. Tá veðrið var gott, vóru tær við til fiskiskap. Drongurin, sum Diana var trúlovað við, Gutti, varð eisini á
at hann preiaði okkum. Hann segði, at vit fingu ongan loðs tann dagin, tí ongin bátur kom út sum veðrið var. Skiparin kom til mín og spurdi, hvat ið eg meinti um at fara at sigla inn kortini. Eg helt, [...] Har máttu vit so liggja tann dagin, og ein maður mátti alla tíðina standa og pumpa. Dagin eftir var veðrið batnað. Tá kom bátur at borðið, og so fingu vit samband við land. Eg bað um at fáa ein bát út at
Keldhúsinum, var ein teirra, sum gav frágreiðing. Hann var sjálvur fjórði á útróðri hendan dagin. Veðrið var nakað ruskut við aldu, men tað var ikki vandaveður. Líggjas hevði sæð ein bát longur úti á, sum [...] vóru komnar. Eg havi tvær ferðir verið í grind í Viðvík. Fyrru ferðina kom kortini einki burtur úr. Veðrið øtlaði, og vit máttu seta upp á Kirkju. Eina aðru ferð vit fóru í grind í Viðvík var lágættarbrim