venur felagið framvegis. Felagið fekk beinan vegin stóra undirtøku, serliga millum børn og ung, og mong eru tey, sum nú væl og virðiliga eru blivin vaksin, sum kunnu minnast á góðar løtur á judomáttuni

útgoldnar, ella teir kunnu javnaðar út á brúkið í ár, sigur Hans Christian Dam. Men samstundis eru tað mong, sum fýlast á, at síðani tey fingu nýggjar málarar, er forbrúkið hjá teimum brádliga hækkað 30 – 40

Í mong ár hava tey Konservativu í Danmark verið lítlibeiggi hjá Vinstra í bláa veingi í Fólkatinginum. Men kaga vit í seinastu veljarakanning frá Voxmeter høvdu flokkarnir býtt um, um val var í dag. M

lestrarárunum. Símun Arge var sum persónur sera fryntligur og livandi. Hann og konan, Sigrid, hava í mong ár havt summarhús heima á Sandi. Hagar eru tey komin nógv og hava verið ein partur í tí staðbundna

eru fegnir við, tit ei longur ganga støk, men við okkum taka tøk”. Hagtalsliga liggja vit aftan fyri mong triðjaheimslond á hesum øki. Tað er veruleiki. Og eingin skal ivast í, at vit á altjóða pallinum verða

Føroyum, og fólkatalið bara minkaði. Í dag búgva 52.000 fólk í Føroyum, og talið bara veksur. Tá stóðu mong hús tóm, tí fólk rýmdu undan skuld og arbeiðsloysi. Nú er fólkavøksturin so stórur, at størstu av

umtalaðu gjøldum, ið ognarar ella festarar leggja á. Gjøld, sum eru ”smápengar” í mun til tað, ið mong fegin gjalda fyri at koma til Føroyar. Men sjálvandi er tað óheppi, um hesi longu á ferðaskrivstovuni

gott um tað, vit eru øll samd um, at vit skulu hava eitt gott og vælvirkandi heilsuverk, og eru vit mong, sum eru takksom fyri tað stóra arbeiði, sum øll gera, ið hava teirra dagliga yrki innan sjúkrahúsverkið

gagna okkum sum tjóð – og kanska vit eisini teimum í onkrum føri. Sum ferðaleiðari í Ísrael havi eg í mong ár biðið og longst eftir, at vit hava eitt hús í Jerusalem, ið kann verða ein føroyskur miðdepil,

fólk hava í skrivandi løtu deilt dagføringina á Facebook. Og Sigrið Mikkjalsdóttir fegnast um, at so mong taka undir við boðskapinum. - Eg eri bilsin av reaktiónini. Tá eg skrivaði dagføringina væntaði eg