harðast á Kap Farvel, so vendi tú mottunum á brúnni, so eg og Bogi kundi skreiða við aldunum. Eingin grund til at óttast nakað. Í tímavís gløddu vit niður í radarin, og tú fekk okkum at halda at vit gjørdu
vinna til lívsins uppihald, og her máttu børnini, og eisini Tolina, hjálpa til. Hetta hevur lagt grund fyri teirri samfelagsskoðan, sum eisini Dia var ein partur av, nevniliga at vera í parti við tí minna
Frederikka fóru í karantenu inni í Kongsbø, og tey kundu ikki fylgja dóttrini til gravar. Tey høvdu alla grund til at ræðast meslingarnar. Fredrikka hevði í 1916 mist tvey systkin av hesi sjúku, og var hetta eisini
hettar, tí hon hevði so nógv at geva. Tá hon tók orðið, varð tað eins og ein bleiv lyftur upp á hægri grund, tí tað sást og hoyrdist skilliga at hon var betikin av Jesusi, og soleiðis komu vit nú í manndómsárum
a. Jákup dugdi ofta væl at skilja sjónarmiðini hjá fiskimonnum, eins og hann eisini dugdi væl at grundgeva fyri sjónarmiðini hjá reiðarum. Í okkara tíð fekst millum annað eftirlønarskipan til fiskimenn
Hansinu og fingu tey tvey børn saman og eitt til fosturs. Paula Jespersen, fødd Olsen, var dóttir Óla í Grundini og Tominu av Eiði. Tey búðu í grannahúsunum vestan fyri hjá Eliesari og Janu og omman var triðyngst
vikublað, sum kallaðist ”Tíðin”, har André virkaði sum blaðstjóri. Hóast politiska landkortið er broytt grundleggjandi hesi seinastu umleið 20 árini, so broytti André ikki síni politisku høvuðssjónarmið, men
naiviteti havi hildið, at landsstýrismaðurin í skúlamálum var okkara maður í Tinganesi, av tí einfaldu grund, at hann er hægsti myndugleikin í skúlaverkinum, sum studentaskúlarnir og HF-skeiðini jú eru ein partur [...] ðum, sum er ikki at hava for nógvar næmingar í hvørjum klassa. Bara tí og ikki av nakrari aðrari grund streika vit. Tá ið tosað varð um hølisumstøðurnar í okkara skúlum, segði landsstýrismaðurin, at u
da også indrømme, at jeg et lille øjeblik troede, at når det kom fra dig så måtte der være en god grund, du er jo, for pokker da ikke Hr. Hvesomhelst, du er trods alt Tingformaður, og endda Tjóðveldismaður
da også indrømme, at jeg et lille øjeblik troede, at når det kom fra dig så måtte der være en god grund, du er jo, for pokker da ikke Hr. Hvesomhelst, du er trods alt Tingformaður, og endda Tjóðveldismaður