Tað gekk framúr væl hjá dønum, tá EM-kappingin í badminton va rá skránni. Bæði kvinnur og menn vunnu nevnliga sínar liðkappingar. Kvinnurnar bastu í finaluni verjandi meistarunum úr Hollandi við 3-1. Hjá

Heimaliðið hevði greiða yvirvág, men tað gekk striltið hjá NSÍ at fáa mál, tá ið 1. deildarliðið hjá teimum í dag hevði vitjan av B36. NSÍ vann 1-0. Málið skoraði Búgvi Olsen, tá ið eitt lítið korter var

tryggjað sær uppflyting til 2. deild, men punktum varð sett við einum málríkum sigri í Grenå. Tað gekk lívliga aftur og fram, men endin var, at Skive vann dystin 5-3. Seinasta málið í dystinum skoraði

í Rúnavík. Dansur var í høllini á Kambsdali leygarkvøldið, men hóast nógv fólk var komið saman, so gekk tað sera friðarliga fyri seg, sigur vakthavandi í Runavík. ? Tað var bara hesin eini, sum ikki kundi

bót, men sluppu við eini ávarin. Á Tvøroyri vóru eisini tvær ferðir boð til løgregluna um, at seyður gekk leysur á Tvøroyri.

reikaði fyri einari serligari kapping millum Brand H. Olsen og Árna Frederiksberg á Tórsvølli. Kappingin gekk út upp á hvør av teimum báðum kundi fáa flest bóltar av baklinjuni og í málið. Menn fingu fimm royndir

tí drátturin var ræðuliga tungur. Konu­fólk og børn gekk runt spælið og drógu, með­an mannfólkið var á bátinum. Tað vóru villigar hendur og væl gekk. Vit fingu turt at fara í og heitt at eta og drekka [...] vit neyvan sett alt. Alt varð tískil sett. Línan stóð nú ikki so leingi. So fóru vit at draga. Hetta gekk bedrøviliga illa at byrja við. Suðurrákið var so mikið hart, og vindurin var so nógvur av landnyrðingi [...] skut seinnapartin av dragingini. Tað var nógvur vindur, men tá var suðurrákið burturdottið, so tá gekk væl at draga. Tá bar til at andøva so frægt, at tað kundi komast fram á línuna. So var liðugt at draga

DR hevur verið í samband við reiðaríið, ið greiðir frá, at ferðin gekk sum ætlað og at manningin hevur tað gott. Men hóast ferðin gekk væl, so staðfestir danska reiðaríið, at tað ongar ætlanir hevur um

Sveis. Tað gekk upp á stás í innleiðandi kappingini og hálvfinaluni, og í gjár róði hann finalu. Avbjóðingin var í minsta lagi at vinna triðja plássið, sum bar OL luttøku við sær. Tað gekk ikki hjá Sverra

smátt var farið at vára. Síðst í maj gekk hann við spannini við kunsttøðum, og stroyddið bøin, kvøðandi onkra vísu ella kvæði, kanska smáskeldandi inná okkurt, sum ikki gekk eftir vild. Nú er hann ikki ímillum