Her er hvørki eitt tú mást ella minst til, men meira ein stillislig áheitan á okkum um at æra foreldur okkara, at vera góð við tey. Vit eiga at vera góð við øll menniskju, men fyrst av øllum eiga vit

Við hesum orðum avdúkar Jesus Símun og hansara kávalæti. Men hann ger tað kortini við tí endamáli at kunna sleppa til við fyrigevingini og kærleikanum. Hjá kvinnuni avdúkaði syndin seg sjálv. Slík syn

Á einari húsvitjan setti prestur einari gamlari konu, sum lá á sjúkralegu spurningin, hvussu hon fekk tíðina at ganga, og um dagarnir ikki fullu henni langir. Hon svaraði: »Nei, tygum prestur, eg havi

Hóast at næstan øll kristin menniskju duga at biðja bønina Faðirvár, so eru tað mong menniskju, sum hava ilt við ? ella aftra seg við, at biðja hana, m. a.tí at tað er so torført at biðja fimtu bøn: "

Minst til ? ikki tú mást ? sum tey tvey fyrstu boðini ljóðaðu. Er hetta so eitt linari boð, kunnu vit spyrja? Ikki man tað vera, men heldur er hetta eitt boð, sum undirstrikar tey bæði fyrru: Gud sum

Í uml. 1000 ár hevur Guds orð ljóðað okkara millum. Bæði við strangleika og mildleika er fólk okkara boðið við til Gudsríkisgleðina. Hvussu er við okkum, sum nú eru tey, ið hoyra Guds orð og innbjóðin

Tað hendir, at vit møta menniskjum, ið kenna seg svikin av Guði. Soleiðis gekk tað eisini einum ungum lækna, tá ið hann eitt kvøldið fór stovugongd á sjúkrahúsinum, har hann starvaðist. Hann var ein n

Hesi orðini siga okkum í serligan mun um Guds forsjón. Um hvussu Gud, ? leysur av heimsins ófriði og vandum- stýrir søgunnar gongd. Um hvussu Gud letur sína frelsisætlan fyri okkum menniskjum, verða t

Vit vita, at hesi orðini hjá Jesaja profeti longu tíðliga í tíðini vóru sett ís amband við vónir og væntanir um hitt komandi Guðs ríki, nær tað mundi fara at koma ? nær tað fór at lýsa fyri degi, og h

Jákup Mørk Eli Müller, VÍF Var tann føroyski málverjin, sum fekk fægstar minuttir á vøllinum, men megnaði kortini í seinasta dystinum at prógva, at hann avgjørt telist millum bestu málverjarnir í land