Gott at tað eru einglaorð, ið minna okkum um hetta. Annars høvdu vit ivaleyst gloymt tað. Tí vit halda so nógv av tí lítla Jesusi. Tá ið klokkurnar kalla í kirkju á jólum, streyma fólk úr øllum ættum.

Grindadráp er ein kleppur um beinini, tá føroyingar skulu selja og marknaðarføra sínar vørur uttanlands. Tað ásannar Jan Mortensen, stjóri í Vinnuhúsinum, sum kennir væl til trupulleikarnar, sum vóru

Av Dávidi Harrin er mildur og náðigur, hevur umbæri og mikla miskunn. Hann vil ikki altíð seta at okkum og ikki goyma vreiði sína um ævir. Hann ferð ikki við okkum eftir syndum várum og lønir okkum ik

So má tað vera møguleiki fyri, at verða rivin út úr tí trygd, vit kortini halda okkum hava, um vit synda uppá náðina. Synda ikki longur! Hann hevði ikki sagt tað, um tað ikki merkti, at hesin møguleik

Danski presturin C. Skovgaard-Petersen sigur einastaðni frá einum minni, hann hevur úr einari lítlari sókn, har hann sum ungur var prestur. Ein sunnudag eftir gudstænastuna kom bygdaráðsformaðurin at

Vit hoyra um, at ein dag kemur Jesus aftur. Tað vita vit øll. Sunnudag eftir sunnudag standa vit uppi í kirkjum okkara og játta okkara trúgv, har eitt av liðunum er: Hann skal koma aftur at døma livan

Revar eiga holur, og himmalsins fuglar reiður, men menniskjasonurin eigur ikki so mikið sum hann kann leggja høvur sítt at. Tað einasta sum Jesus átti av týdningi var ein kyrtil, men hvussu hann hevði

Plássið fyri felagssangi er vorðið minni tey seinnu árini. Vit vera meira og minni noydd bara at lýða á kór og sangbólkar. Hitt kristna kirkjuliðið líkist meira einum publikum, sum skal undirhaldast,

Ársins stytsti prædikutekstur. Kortini hin longsti - ja, endaleysi. Jesus-navnið er í gjár og í dag og til ævigar tíðir. Tað er Alfa og Omega. Tí kann einki betri sigast á ársins fyrsta degi. O, hvat

»Góða mamma, far ei frá mær, // far ei út um stovugátt // bið Guðs einglar stnda hjá mær // vera vernd hjá mær í nátt«. Soleiðis syngur skaldið í sálminum »Góða mamma, eg vil sova«. Ein áheitan á mamm