"Doceu" sum hann átti saman við brøðrunum John og Zacharias Nielsen. Hini systkini vóru Sverri (deyður), Hans Arne, Ella, Marita í Skálavík (nú Glyvrar) og Høgni í Sørvági. Pápi er eisini elstur av 4
15. november. Leopold, deyður í 1136. Greivi í Eysturríki, sum varð skírdur halgimenni fyri mongu góðgerðir sínar og fyri tær kirkjur og kleystur hann læt byggja. Hann umkomst á eini veiðuferð. Navnið
18. november. Hesychius, deyður umleið ár 300. Heryvirmaður í Antiokia, tá ið keisarin Diocletianus ráddi. Hann varð tikin av døgum fyri trúar sakir.
Kaldbaks kirkju tann 25. novembur 1945. Tey giftust inn á Gørðum hjá ommu Svenning; abbin var tá deyður. Her kann til stuttleikar nevnast, at Mina, systir Herborg, eisini giftist til Kaldbaks við Hans
26. november. Konrad, deyður ár 975. Týskur fúrstasonur, sum seinni bæði gjørdist dómpróstur og biskupur. Hann læt byggja bæði kirkjur og sjúkrahús og kleystur. Varð skýrdur halgimenni í 1123. Konrad er [...] upprunaliga av einum orði, sum merkir hin ráðatøkni. 27. november. Facundus. Var úr Leon í Spaniu, deyður umleið ár 300. Hann og ein bróðir hansara vórðu tiknir av døgum við ánna Ceia í Calisiu í Norðurspaniu
fáa boðini um, hvat var áfatt, tað var skelkandi. Eg hugsaði bara um Hávard og spurdi, um hann var deyður. Eg fekk at vita, at fýra drongir vóru við bilinum. Tveir doyðu á staðnum og teir kendu ikki støðuna [...] at onki var at gera. Og so skuldi avgerðin takast; at taka respiratorin frá honum og so var hann deyður í somu løtu! Hetta var tung avgerð at taka og ein skal vera sálarliga sterkur. Men bæði Kristel og
krígnum. Nógvu tey fyrru árini búðu tey í barnaheiminum hjá Ingálvi á Ingutrøð. Jens av Reyni var deyður 5. juni í 1948, og mamma Ingálv, Christina, búði hjá yngsta soninum, inntil hon doyði 19. januar
bilskúri, nú tað var vorðið so kalt. Í Bruxelles í Belgia var eisini kalt, og har bleiv ein maður funnin deyður í kulda uttan fyri eina kirkju. Í Týsklandi var kavarok nógvastaðni, og eitt skifti høvdu 250.000
fáa boðini um, hvat var áfatt, tað var skelkandi. Eg hugsaði bara um Hávard og spurdi, um hann var deyður. Eg fekk at vita, at fýra drongir vóru við bilinum. Tveir doyðu á staðnum og teir kendu ikki støðuna [...] at onki var at gera. Og so skuldi avgerðin takast; at taka respiratorin frá honum og so var hann deyður í somu løtu! Hetta var tung avgerð at taka og ein skal vera sálarliga sterkur. Men bæði Kristel og
at aftaná hevur hon fingið at vita, at tey, sum stóðu uppi á vegnum, ivaðust ikki í at onkur var deyður, so ógvusligt var óhappið. Tí tordu tey rætt og slætt ikki oman av ótta fyri, hvat bíðaði teimum